Itsaso pagoagak  idatzitako artikulua guraso.eus-en argitaratu genuen. Orain, berarekin izandako elkarrizketa entzungai duzue. Zer da pieza solteen teoria?


 

Pieza solteen teoria lehenengo aldiz, 1970. urtean Simon Nicholson izeneko arkitektoak proposatu zuen. Haren ustez, pieza solteek gure sormenean eragin positiboa dute. Nicholsonek arkitektura ikuspegitik jolas parke eta haur eskoletako kanpo espazioak eremu estatikoak baino, irudimena sustatu eta naturarekin harremana izatera gonbidatzen duten espazio moldagarri bezala irudikatu zituen.

Malaguzzik zioen bezala, Nicholsonek ere, uste du sormena ez dela gutxi batzuen gaitasuna. Haren ustez, haur guztiak dira izaki sortzaileak, kuriosoak eta gogotsu egoten dira gauza eta bizipen berriak esperimentatzeko. Orain arteko hezkuntza sistemak, sinestarazi nahi izan digu sormena, gutxi batzuen dohain berezia izan dela. Gehiengoak, gutxiengoak diseinatutako espazioetan bizitzera behartu nahi izan gaituzte, gehiengoak konposatutako musika entzun, gehiengoak asmatutako gailuak erabili, gehiengoak idatzitako literatura irakurri eta gehiengoak sortutako arteaz gozarazi. Bain hori ez da horrela, jakina da gizaki orok duela sortzeko gaitasuna. Gaitasun hori onartu, zaindu, elikatu eta askatasuna eskaintzea da gaitasun horrek bere emaitzak emateko gakoa.

Hori dela eta Nicholsonen ustez, benetako material moldagarriez aberatsa den ingurune batek, haurra esperimentatzera, parte hartzera, eraikitzera, sortzera, irudikatzera, manipulatzera gonbidatzen du. Horrelako materialez hornitutako espazioa, jolaserako gonbita da. Horregatik pieza solteen teoria. Izan ere, orain artean jolaserako diseinatu diren espazioak; jolas parkeak, eskolak etab., espazio garbiak, estatikoak eta sormenerako leku gutxi uzten duten espazio bezala diseinatu dira. Eta esperientziak erakutsi digu, eta erakusten ari zaigu, horrelako espazioek ez dutela gure sormena onartzen, zaintzen, elikatzen eta askatasunik ematen sortzeko.

Pieza solteen teoriak beraz, haurraren jolasean eta jolaserako espazioak diseinatzen dituzten pertsonengan eragin zuzena duela esan genezake. Ondoren, beraiek diseinatuko dituzten espazioetan eragiteko.