Agipase elkarteko gurasokidetasun psikologoa da Julia Rodriugez. Krisi egoeran dauden familiei arreta emateko Gipuzkoako elkarteak psikologo zerbitzua eskaintzen du. Nahi duenak 666 55 81 95 telefonoan eska dezake hitzordua. Aretxabaletan elkartu gara. Bertan hileko lehen martitzenetan ematen dute zerbitzua.

Zein da eskaintzen duzuen zerbitzua?


Gurasokidetasun programak krisi egoeran dauden familiei ematen die arreta, betiere, umeak daudela tartean. Profil guztiak hartzen ditugu barne: banaketa prozesuan daudenetatik hasi eta familia eredu berrietaraino. Bananduta ez dauden baina seme-alabekin arazoak dituzten familiak ere artatzen ditugu. Zuzenean gurasoekin soilik egiten dugu lan, baina horrek, gero, seme-alabengan izango du eragina.

Iaz otsailean jarri zenuten martxan zerbitzua Aretxabaletan. Ze erantzun izan du?

Oso ona. Gizarte langileek bideratzen dituzte hona familiak, baina ahoz ahokoak ere funtzionatu du, eta jendea bere kabuz ere etortzen da. Batez beste, zortzi ordutan sei pertsona etortzen dira; gehienak, dibortzio egoeran dauden emakumeak.  

Gurasoei kosta egiten zaie umeei esatea banandu egingo direla?

Jendeak azalpen asko eman nahi izaten dizkie umeei, eta ez da beharrezkoa. Esan behar zaie gurasoak banandu egingo direla eta aurrerantzean zelakoa izango den bizimodua, drama barik eta bata bestearen kontra jarri barik; jarrera oso garrantzitsua da. Ez dugu espero behar segituan ondo hartuko dutenik, prozesu bat izan behar da. Hortik aurrera, umeak galderak egiten hasiko dira, eta horiek erantzuten joan beharko dugu.

Nola lortu gurasoen arteko desberdintasunak alde batera lagatzea? 


Sarri ikusten den egoera da gurasoetako bakoitzak, banandutako bizia hastean, arau edo agindu kontraesankorrak ematen dizkiela umeei. Bietako bat oso permisiboa bada eta bestea arduratzen bada arauak jarri eta betearazteaz, gerta daiteke umea baten alde jartzea eta besteari kontra egitea. Hortaz, lan bat egin behar da umearen hezkuntza bien artean koordinatzeko eta hari bizitzarako gidalerro etiko batzuk emateko.  

Zenbat iraun dezake egoera naturalizatzeko prozesuak?


Gurasoek nahi duten beste. Bizitza osoan haserre egoteak ez dio faborerik egiten umeari. Zorionez, guraso gehienek esfortzua egiten dute, ez dute itsututa jarraitzen, seme-alaben osasun mentala baitago jokoan. Banaketa prozesu bat gaizki egiten denean, ondorioa seme-alaba diktadoreak izan ohi dira. Errespetatzen ez dutenak, indarkeria darabiltenak, kontsumitzaileak…

Familia eredu berriekin ere lan egiten duzula diozu.

Esaterako, banandu ostean bikotekide berria topatu duten gurasoekin edota bere seme-alabak dituen beste pertsona batekin elkartu direnekin. Egoera konplikatuak dira. Gertatzen da batzuetan gurasoetako baten bikotekide berria gehiegi sartzen dela amaren edo aitaren paperean. Guraso bakoitzak bere semearen edo alabaren ardura hartu behar du.