Leire Etxezarragari elkarrizketa

Leire Etxezarraga Gizarte hezitzailea, pedagogoa, Gestalt Terapeuta eta hiru umeren ama da. Bera da comosermadre.com webgunearen atzean dagoen pertsona. Berarekin hitz egin dugu bere egitasmoa ezagutzeko.

Nondik dator Leire Etxezarraga?

Nire aurreko lanbideak, gehien bat, hezkuntza proiektu ez formalak izan dira. Hezkuntza proiektu guzti hauetan, pertsonekin lanean, niretzako interes askoz handiagoa alde emozionalak zuen beraz emozioak lantzeko bide honetan hasi nintzen. Terapia Gestalt ezagutu nuen eta prestakuntza egitea erabaki nuen. Honek nire bizia askoz hobera aldatu zuen beraz hemendik aurrera horretara dedikatzea erabaki nuen. Orain horretan nago eta nire prestakuntza guztiak ere honetara bideratzen ditut. Gorputz mugimendua ere landu dut eta orain haur eta nerabeekin lan egiteko prestakuntza egiten ari naiz.

-Amatasunean oinarritzen duzu zure egitasmoa. Erditu berri duten ama Taldeak sortzen zabiltza. Hutsune bat dago jendartean?

Nik baietz uste dut, horrexegatik sortu nuen proiektu hau. Ni ama izan nintzanean herriz aldatu nintzen nire bikotearen herrira, lagunak ez nituen eta beraz lehen umea izan nueneko lehen aldi hori oso gogor gogoratzen dut. Nire bikotea berandu heltzen zen etxera eta niri eguna oso luze egiten zitzaidan, bakarrik sentitzen nintzen. Pertsonalki ere beste hainbat gauza nituen eta amatasunean gauza asko zabaltzen dira baita. Momentu horretan ama talde bateko parte izan banintz hobeto egongo nintzela uste dut. Nik bezala ama askok ere erabaki berdintsuak hartu behar izaten dituzte eta beraien famili eta lagunengandik urrundu egiten dira. Baina nahiz eta zure familia eta lagunak hurbil eduki hasiera gogorra izaten da berdin. Erditu berriko klaseetara joatea aukera ona izaten da baina berreskuratze fisikoa lantzen da gehien bat. Batzuetan aitzakia lez fisikoa jarriz aspektu emozionalak ere zabaltzen dira baina honetarako soilik espazio bat izatea beharrezkoa iruditzen zitzaidan. Amatasuneko momentu honetan emozioak garrantzi oso handia hartzen dute. Eta betiko lez funtzionatu nahi dugu baina ez gara lehen bezalakoak. Garai honetako sentimendu berriak ezagutzeko aukera itzela da eta horregatik garrantzitsua ikusten nuen talde hauek sortzea.

Comosermadre.com webgunea ere sortu zenuen. Zergatik ekin zenion proiektu honi?

Nire lana terapia indibidualekin hasi nuen baina ez nintzan guztiz eroso sentitzen, beraz proiektu handiago bat egitea erabaki nuen. Horretarako nire bizitzako bizipen garrantzitsu bat hartu nuen ardatz eta hau amatasuna izan da. Amatasuna bizi esperientzia bezala eta nire Terapia Gestaltekiko ezagutzak bikote ona egiten zutela pentsatu nuen eta beraz, bi hauek batzen zituen proiektu bat egitea erabaki nuen. Terapia Gestaltak hainbat kontzeptu oso interesgarri ditu sasoi honetarako eta amatasunerako orokorrean. Baina proiektu honetan Terapia Gestaltaz gain beste kontzeptu batzuk ere ikusten dira. Amekin nagoen heinean beharrezko gauzak ikusten ditut eta beraz proiektua beraiei egokitzen noa, ni ere beste ikasketa askorengatik eraginda bainago.

Ama izatean agian ikusten edo onartzen ez den presio (zama) bat erortzen zaigu gainera, nola kudeatu hau?

Bai amak sozialki erantzukizun bat du. Beti prest egon behar da, umeak lehenengo jarri behar ditu, ama ona izan behar da etabarreko kodigoak daude. Baina orokortasun guzti honek ez dira bakoitzaren errealitatera egokitzen. Asko irakurtzen dugu nola izan behar garen ama bezala baina ez dakigu nortzuk garen, nolakoak garen, ze beharrizan ditugun, nola funtzionatzen dugun … Lege bezala kontzeptu orokorrak hartzen ditugu baina ez gara konturatzen bakoitzak bizipen batzuk izan dituela bizitzan, guraso batzuk, eskola bat, lagun batzuk … Pertsona bakarrak gara eta gure seme-alabekiko gure era bakarrean erlazionatzen gara. Beraz inkoherentzia batean jartzen gara zer egin behar duguna entzutean eta gero guk zer egiten duguna ikustean. Horretarako norberak bere buruarekiko ezagutza handia eduki behar du eta ama izaterakoan hau garrantzitsua da. Amak bere buruarekiko ezagutza handia egin behar du, horrela bera nor den ezagutuko du eta gertatzen zaion guztiari erantzuna eman ahalko dio. Bere zoriontasuna bilatzera joango da eta bere seme-alabek berarekin berdina egiten ikasiko dute.

-Tribua desagertu dela esaten da, ama asko bakarrik sentitzen dira garai honetan?

Bai egia da, fisikoki bakarrik gaude. Bakarrik bizi gara, auzokoarekin ere ez dugu ia harremanik eta bakoitzak bere bizia du. Gainera gizarteak ere momentu honetan bakarrik usten gaitu, ez dizkigu horrelako espazioak eskaintzen beste gauza askoren artean. Baina bakartasuna ez da bakarrik fisikoa, emozionalki ere bakarrik sentitzen gara. Gure beharrizanak ez ezagutzean eta hauei erantzuten ez jakitean besteekin ez dugu erlazio zuzena egiten, besteari erakusten dioguna ez da beti benetan sentitzen duguna. Eta beraz ez dugu behar duguna eskatzen. Honek besteekiko urrundu egiten gaitu. Beraz ez ulertuak sentitzen gara, ez entzunak, ez begiratuak, ez zainduak.. gu ez baikara zaintzen.

-Jendarteak, merkatuak, inguruak … nondik dator presio nabariena?

Amatasunak presioa leku guztietan du. Edozein sentitzen da gai gu juzgatzeko, beti dago zerbait egiten ez duguna beraz horretan jartzen da atentzioa egiten ez dugunean. Baina presio gehiena guk jartzen diogu gure buruari. Guk nahi dugu dena ondo egin eta ez dugu gure burua ez jakintasunean ikusi nahi. Guzti hau gure barne mezuek esaten digute. Ezagutzen ez ditugun mezuek min handia egiten digute. Bizitzan zehar izan ditugun hutsune, min, egoera ezerosoak, ez ikusiak, ez ulertuak … Mezu hauek argia ikusi behar dute, hau da, kontzientziara ekarri behar ditugu bestela ez dugu beraiek behar dutena ulertuko. Ilunpean dugun guztia deserosoa da guretzat, argiztatu arte ezingo dugu ezer egin. Eta gainera ez baditugu ikusten automatikoki funtzionatzen dute guregan, hau da, gauza asko egiten ditugu konturatu gabe, ikasiak direlako eta nahi gabe egiten ditugulako

-Ama izatean tresna berriak behar ditugu egunerokotasunari aurre egiteko?

Nire ustez tresnarik hoberena gu gara. Gaur egungo informazioa ondo dago baina askotan gu garena ahaztu egiten dugu. Gutaz deskonektatzen gara eta gugan konfiantza galtzen dugu. Eta uste dut honek min handiagoa egiten digula. Gure seme-alabentzako onena beraien ama den bezala ezagutzea da. Horrek ez du esan nahi ez ditugula gauza asko landu behar, alderantziz, gauza asko landu behar ditugula gure seme-alabekin garen bezalakoak izateko.

– Eta gure burua nola ezagutu dezakegu?

Egiten dugunari kontzientzia jarriz. Kontzientziarekin gauzak aldatu daitezke. Gure burua ezagutzen badugu eta gure beharrizanei erantzunak bilatzen badiegu gure umeekiko jarrera naturalagoak izango ditugu eta zama gutxiagorekin. Honekin batera gure seme-alabei beraien beharrizanak ezagutzen ere irakatsi ahal diegu.

-Nola funtzionatzen dute ama taldeek?

Taldeak herriz herri sortzen ditut. Bai amekin erlazioak dituzten zentroekin lan eginez edo baita udaletxeekin. Garrantzitsua iruditzen zitzaidan erditu berriko amek beraien herrietan zerbitzu hau izatea. Askotan umea txikia denean saila egiten zaigu beste herrietara mugitzea beraz amak bere herrian bertan zerbitzua izatea egokia iruditzen zitzaidan.
Taldeak gutxienez sei amak eta gehienez hamalau amak sortzen dute. Gehien bat beraien bizipenak aldi honetan kontatzean datza. Taldeak sostengu emozional handia ematen du, bakarrik bizipenak partekatuz. Baina honetaz gain teoria txiki bat ere lantzen dugu, gertatzen zaizkigun emozio, sentimendu eta bizipen guztiei hitzak jartzeko. Hitzak jartzeak, ez etiketak, ulermena garatzen du eta guk ulermenez asko funtzionatzen dugu.

-Amatasuna besteekiko zaintzan oinarritzen da eta beraz, amek konturatzen ahal dira beharrizan hau dutela?

Askotan ez. Proiektu honetako alderik gogorrena beraiek erakartzea da. Garai honetako amek haurraren beharrizanei begira daude, eta hau normala da. Baina ez dira konturatzen beraien beharrizanak landuz gero, haurraren zaintzan asko irabaziko dutela. Beraiek ondo badaude haurra ere hobeto zainduko dute. Taldean daudenean espazio hau oso beharrezkoa ikusten dute baina taldera etortzeko norbaitek aholkatu behar die.
Horretarako emaginen lana oso garrantzitsua da. Beraiek daude amekin kontaktuan eta beraiek egiten dute erlazioa ama hauekin. Beraz emaginak espazio hau lagungarria izan daitekeela aholkatuz gero beraiekin kontaktatzea errazagoa izaten da bestela oso zaila egiten da.

-Espazio honek zer ematen die?

Espazio honetan batez ere, beraiekiko konfiantza berreskuratzen dute. Eta hau da gauzarik garrantzitsuena garai honetan. Momentu desberdin baten daude, egoera honetan lehenengoz daude beraz normala da konfiantza falta izatea. Espazio honetan beste batzuekin beraien beldurrak, exijentziak, arazoak … partekatzen dituzte beraz ez daude bakarrik, beste batzuek ere beraien sentimendu parekoak dituzte. Partekatzeak sama asko arintzen du eta beraz konfiantza ere berreskuratzen da.
Honetaz gain beraien burua hobeto ezagutzeko beharrezko kontzeptu batzuk lantzen dira. Sentimenduei hitzak jartzeko.

-Eta aitek ez dute horrelakorik behar?

Bai, noski baietz. Baina beraiek ere beraien espazio behar dute bakarrik aita taldeak sortuz. Hau hurrengo proiektua izango da. Aita taldeak sortzea eta beraiekin lan egitea. Baina beraiek erakartzea askoz zailagoa izango dela uste dut.

-Nola apuntatu daitezke interesatuak izanez gero?

Nire web orrian edo emailera idatziz: www.comosermadre.com  info@comosermadre.com. Hemen martxan dauden taldeak ikus daitezke eta beraien herrietan oraindik ez badaude talde hauek martxan, apuntatuz gero taldea sor daiteke.