Aski ezaguna da marrazkilari eta pedagogo italiarra Euskal Herrian. Aprendiendos Juntos ekimenak bultzaturiko aurkezpen batean zer nolako eskola nahiko lukeen azaldu die irakasle talde bati. Eskolak eskaintza zabalagoa izan beharko lukeela uste du, eta uste du ikasgai guztiei zor zaiela errespetu berdina.

 

“Badaukat marrazki bat non maisu bat agertzen den eta esaten duen: “Irakurri duzuen liburutik egin behar duzue lehenengo atalaren laburpena, protagonistaren fitxa eta zailak diren hamar hitz aurkitu behar dituzue”. Neskatila batek begiratzen dio maisuari eta esaten dio: “Eta pentsatzea liburua gustuko nuela!”.

“Hau da nire salaketa handia”, azaltzen du Tonuccik. “Irakurtzen irakastea da eskolak gure seme-alabei egin diezaiokeen oparirik handienetako bat. Zenbait eskola urteren ondoren begiratu behar duzue zuen ikasleen artean zenbatek eskatzen duten oparitan liburu bat. Horiek dira irakurtzea ikasi duten umeak. Italian ikaragarria da. Biztanleen erdiak ez da urtean liburu bakar bat ere irakurtzen. Eta guztiak pasa dira eskolatik, beraz guztiak dira irakurtzeko gai. Nire ustez ez zuten irakurtzen ikasi”.

Tonucciren esanetan irakurtzen ikastea da liburu baten irakurketarekin gozatzen ikastea. “Irakurtzeko grina piztu behar duzue umeen artean. Irakurtzea behar bat izatea. Eta ikuspuntu berdinarekin gustatuko litzaidake lantzea gainerako ikasgaiak”.

Pedagogo italiarraren ustez eskolak jarraitzen du izaten aukera abaniko oso estua. Uste du hizkuntza eta matematika direla bi ikasgai nagusiak. “Eskola arrakasta ikasgai hauen inguruan erabakitzen da. Hortik kanpora ezer gutxi dago eta baldin badago ez du pisurik. Hala, sistema honek ia baztertu egiten ditu artista, artisau edo ikertzaile izateko jaio direnak. Ni marrazkilari ona izan naiz beti. Nota onena nuen beti marrazketan, baina ez zitzaion inori interesatzen. Arazoak nituen matematiketan, eta beti bizi izan naiz ikasturtea ez gainditzeko beldurrarekin. Matematiketan esaten zidaten berdin zuela ulertzen ez banuen, ikasteko eta ulertuko nuela. 78 urte ditut eta jarraitzen dut ez ulertzen, eta triste eta engainatua sentitzen naiz. Eta uste dut antzerako sentimendua dutela ume askok gaur egun”.

Tonucciren arabera umeek ikasi beharko lukete idazten idazteko eta irakurtzen irakurtzeko. “Idatzi norbaiti, norberarentzako… eta ez idazten dakitela frogatzeko edo azterketa bat gainditzeko. Eskolak eskaintza zabalagoa izan beharko luke eta guztiek eragin beharko lukete errespetu berdina”.