Uda bukatzen ari da eta gehienok egunerokotasunera bueltatu gara. Ederrak izan dira egun luzeak, argitsuak eta beroak… eguzki izpietatik jaso dugun D bitaminak irrifarrea eta bizipoza eragin digu. Baina egoera idiliko honek baditu bere argi-ilunak, behintzat, gorputz irudiari lotutako sufrikarioari dagokionez. Presio sozialaren eraginez, haur zein nagusi batzuk bainujantzia janzteko garaia ez dute gehiegi disfrutatzen…

 

“Irudiaren gizartean” bizi gara eta horrek, eragin zuzena du gure haur eta gaztetxoen autoestimuan (baita nagusi batzuenean ere). Irudiari ematen zaion gehiegizko garrantzia ez da batere onuragarria, eta sarritan, kalte psikologikoak eragin ditzake.

 

Betidanik eta edozein kulturatan, arau sozial eta erlijiosoek kontrolatu dute gure irudia edo itxura. Zer, noiz eta nola jantzi adierazi duen arau ikustezinak pisu handia du, eta artaldetik kanpo dagoen pertsona, ondorioz, ukatua, baztertua, gutxiestua edo zigortua da.

Gaur egun, kontrol mekanismo historikoez gain, telebista eta iragarkietatik jasotzen ditugun mezuek eragin ikaragarria daukate “edertasunaren” definizioan. Baina, hau ere noski, kontrol sozialerako elementu bat gehiago da: erosi arropa berria etengabe, depilatu zaitez goitik behera, krema pila eman beti “gazte” egoteko, egin kirola gorputz liraina izateko, jan halako janari industriala azkarrago argaltzeko… eta gu eredu izanik, espiral horretan sartzen ditugu gure txikiak, pertsona izatetik produktu-objetu izatera bultzatuz. Gehiegizko kontsumo ereduaren engranaiak izateko hezten ditugu.

Gorputz irudiari lotutako hausnarketa batzuk plazaratuko ditut, gure autoestimua kaltetu gabe,   gorputz naturala, berezkoa, autentikoa, maitatzen eta onartzen ikas dezagun:

 

  1.  EDERTASUNA zer da? Nire ustez oso gauza subjetiboa denez askeagoa izan beharko luke. Nola agindu dezake helburu komertziala duen telebistak zer den ederra eta zer ez? Eskumen hori telebistari emateko bezain arduragabeak al gara? Ezin dut sinetsi.

 

  1.  DEPILAZIOA eta emakumetasuna erabat lotuta daude. Depilatu nahi ez duen emakumeak, zergatik izan behar du baztertua edo iraindua? Norbere hileekin zer egin ere esan behar al digu gizarteak? Zorionez, gero eta gehiago dira ez depilatzearen hautua egiten dutenak haien autoirudia indartuz. Rocio Salazar ilustradoreak marrazkitxo politak egin ditu depilazioaren gaia umore onez sozializatzeko asmoarekin. Linka: https://www.facebook.com/rociosalazarilustradora?fref=ts

irudia 2

 

irudia 1

 

  1. GORPUTZ PERFEKTUAK neurri konkretuak ditu eta guzti guztiak saiatu behar gara estereotipo horretara hurbiltzen. Zer? Niri behintzat logikoagoa iruditzen zait “osasuna” izatea helmuga, eta ez “irudia”. Gorputz argal, lodi edo txikiak, sudurluze edo burusoilak, bakoitzak bere xarma du, ala ez? Aniztasunak dakar aberastasuna!
  1. GAZTETASUN ETERNOA da ardatza; zimurrak, sabel eta ipurdi handitzeak ekiditu edo disimulatu egin behar dira. Zaharra, itsusia eta mespretxugarria da. Nire ustez zahartzarora iristea zorioneko gauza da, eta gainera, bizipen eta esperientzia askoren gailurra… Horri muzin egitea zentzuzkoa al da? Gora jakinduriaren zimurrak, sabel haundiak eta kanak!

Guzti honekin azpimarratu nahi dut, estereotipoa jarraitzeak ez daukala zer ikusirik zoriontasunarekin. Alderantziz, guztiz lotuta dago norberaren  ukazioarekin, eta baita ere, ezberdina den guztia ukatzearekin. Beraz, oso oso arriskutsua da irudi-estereotipoari indarra eta boterea ematea.

Nagusiok asko egin dezakegu “irudiaren gizarteak” inposatzen digun zama eta presioa arintzeko. Emakume zein gizonezkoa izan, baloratu POSITIBOKI gorputz lodiaren edertasuna  (zurea eta bestearena), hileekin AXOLAGABE  jokatu (ez eman garrantzirik) eta SORTU zure irudi propioa; zurea, bakarra eta askea. Orduan erakutsiko diegu gure haurrei, ez telebistak, ez beste inork ez duela gure irudian agintzen, eta are gutxiago, gure autoestimua mintzen. Gure esku dago!