Egun zailak bizitzen ari gara norbanako, baina bereziki, izaki sozial gisa.
Edozein egoera berri eta zail baten aurrean beldurra nagusitzen zaigu. Are gehiago gure eta maite ditugunon osasuna zein bizitza jokoan daudenean.
Beldur eta defentsa-falta sentsazioa handitu egiten da, gainera, egoera isolamenduan bizi behar duzunean eta ahalik eta maitasun keinu gutxienekin, arriskua suposatzen dutelako.


Duela oso gutxira arte imaginaezina gertatzen zitzaigun errealitate baten aurrean gaude. Errelaitate gordina.

Gauzak horrela, gaixotasunak atea jotzen duenean, isolamendua areagotu egiten da, esan eta badakigun bezala, arriskua biderkatu egiten baita.


Nola esan, orduan, haurrei beharbada gaixotu den senide hori balitekeela berriro ez ikustea?


Beti gomendatzen dugun bezala, egia mahai gainean jarriz, euren beharretatik abiatuz eta euren ulermenera egokituz.
Senidea gaixo dagoen bitartean, gaur egungo teknologiak erabilgarriak izan daitezke etxeko txikiek mezuak helarazteko. Haurrek zein gaixoak (edozein norbanakok bezala) lagunduta xamurrago egiten dute bide hori, aipatu dugun legez, izaki sozialak baikara.


Eta heriotza iritsiko balitz?
Zoritxarreko egoera hori, gordinagoa da pandemia egoeran, gaixoa bakardadean hiltzen baita (nahiz eta osasun-langileek eta bolondresek ahal dutena egiten dauden) eta bizirik geratzen direnok ezin dutelako nahi bezala agurtu.


Agur ekitaldirik ez egoteak, ez du dolu-prozesua errazten, beraz, agur desberdinak sortu beharko ditugu: marrazkiak, eskutitzak, poemak, abestiak… bakoitzak barrenetik sortzen zaiona egiteko bidea zabaldu dezagun.


Beste alderdi garrantzitsu bat, kutsakorra den gaixotasun honen aurrean, erantzukizuna kentzearena da. Haurrek uste baitute ahalguztidunak direla eta senidea beraien erruz hil denaren sentsazioa gara baitezakete.


Laguntzarako materialik badago?
Egoeraren larritasunari aurre egiteko, Mar Cortinak bere web-gunean eskuragarri jarri ditu hainbat baliabide:
https://www.marcortina.com/blog/ Bere bizipen pertsonal zein profesionaletik sortutako material oso interesgarri eta esanguratsuak..


Laburbilduz…
Egiatik eta errealitateaz hitz egin dezagun; dolu-bidea egiten hasteko, egin dezagun agurren bat. Bakoitzari naturalagoa zaion bidetik.


Erruduntasunak arintzen saiatu, esanez gaixotasunagatik oso oso oso gaixo jarri izanagatik izan dela heriotza. Ahal den neurrian presentzia eskaini, teknologiak bitarteko izan behar badira ere.


Eta ez ahaztu, elkar maite duguna elkarri erakutsi bide batetik zein bestetik, inoiz ez baitakigu zein izango den emango dugun azken besarkada edo muxua.