Gure seme-alabekin gozatzeko unea da

Lizarrako Plisti Plasta egitasmoko lagunek idatzitako testua ekarri dugu guraso.eus era.

Derrigorrezko  etxeko itxialdi  egun hauetan, gelditzeko eta patxadaz bizitzeko aukera dugu.

 Oro har, denbora gutxi izaten dugu, eta egun osoan ibiltzen gara “korrika”, “Tira”, “Azkar ibili” … eta 8 gauza egiten aldi berean … Gainera, seme-alabekin haur-parkeetara joaten garenean, presio egoerak bizi ohi ditugu: “Ondo portatzea”, “ohiurik  ez egitea “, inori ezer ez kentzea,  ez jotzea, ez…. Helduok stress momentuak bizi izan ohi ditugu  eta noski haurrengan eragina du honek ere eta askotan ohiuka eta sentsazio txarrekin amaitzen dugu.

Orain aukera dugu presio sozialik gabe(onerako edo txarrerako, inork ez gaitu ikusten) presente egoteko. Beraz, benetan egoteko aukera dugu. Benetan presente gon eta  eta gure seme-alabekin jolasteko. Orain, normalean izaten ez dugun denbora eskaini diezaiekegu, eta haiek hobeto ezagutzeko baliatu: beraien nahien , desioen, kezken… berri izateko.

Une honetan egunerokotasunean ez  dugun denbora daukagu. Ondo dago etxe barreneko garbiketa egiteko aprobetxatu nahi izatea, baina ez dezagun ahaztu haurrentzat eta  haurrekin ere egotea (eta guretzako izango diren denbora tartetxoak ere hartzea).

Eta asperduraren aurrean, zer? Guraso batzuek konfinamendu honetan beren seme-alaben animatzaileak  izan behar dutela sentitzen dute, eta hori ere ez da horrela! Aspertzea ona da (pertsona helduentzat ere bai), sormena sustatzen du. Bururatuko zaie zerbait egiteko.

“Baina haserretu egiten da, negar egiten du …” Saia gaitezen emozioaz ez kutsatzen, gogora dezagun gu pertsona helduak garela eta lasai egon behar dugula … lagun egin eta pasatuko da. Dena gertatzen da. Eta ez dezagun ahaztu kankoko  giroa  funtsezkoa dela: lorategia duenak, goza dezala. Ez duenak, leihoa izango duela , eta jolastu: pasatzen den jendea agurtzera jolastu gaitezke!!!!! Ziur haurrek ondo pasatzen dutela, eta agurtzen dituzten pertsonek ere bai. Eman diezaiogun poztasun  pixka bat itxialdiko denborari!!!

Azken gauza bat: gure txikiei kalitatezko denbora eskaintzeko (eta gauza bera gure bikotearekiko harremanean), utz dezagun alde batera mugikorra (ez gara hilko sare sozialak edo azken albisteak etengabe ikusten ez baditugu, gero izango dugu denbora ikusteko).

Lurrera bota, kilimak egin, masajeak, laztanak … barre egin, jolastu, haserretu, negar egin eta berriro elkar aurkitu. Nire amonak oso “Preokupoia”  zen aitonari esaten zion bezala: “Beti gelditu da euria uneren batean”. Dena pasako da.