Holandara bidaia
- Historia
Nerea Agirreren azken kolaborazioan inklusioaz idatzi zuen, eta hezkuntza inklusibo baten bidean kontutan izan beharreko klabe atzuk ere eskaini zizkigun. Kolaborazioaren amaieran testu bat proposatu zigun, Emily Pearl Kinsgley Barrio sesamoko gidoigileak idatzitakoa.
“Haurdunaldia, Italiara bidaia izugarri bat prestatzea bezala da!”
Italiako gida turistikoak erosi eta plan izugarriak egin ditzakezu; Coliseoa, Migel Algelen David famatua, Veneziako gondolak … Italieraz esaldi batzuk ere ikas daitezke. Dena kitzikagarria da!
Hilabeteak prestatzen ibili eta gero egun handia iritsi da, urduri zaude.
Ordu batzuk igaro ondoren, hegazkinean, azafatak zera diotsu: “Ongi etorri Holandara”
Holanda? Galdetzen diozu. Nola da posible, nik Italiara joateko ordaindu dut eta! Nire bizitzako ametsa beti izan da Italia ezagutzea!
Baina azken orduan aldaketa bat egon da hegaldian eta hegazkinak Holandan hartu du lurra. Zu bertan gelditu behar zara.
Beraz, hegazkinetik jaitsi eta gida turistiko berriak erosi beharko dituzu, baita hizkuntza berri bat ikasi ere.
Garrantzitsuena zera da; ez zaituzte leku itsusi eta gorrotagarri batera eraman, leku ezberdin batera baizik.
Ez ditu Italiak dituen lilurak! Baina denborak aurrera egin ahala eta plan aldaketak eragindako arnas estua gainditu eta gero, ingurura begiratu eta Holandak tulipanak, haize errotak edo eta Rembrantak ere badituela konturatzen zara.
Baina zure lagun guztiak Italiara joan-etorriak egiten dabiltza, bertako lilurak goraipatzen eta bertan igarotako egun zoragarriez hitz egiten. Eta ondorengo urte guztietan zure buruari errepikatuko diozu, “hori zen nik egin nahi eta prestatu nuen bidaia!”
Barruko min hori ez da sekula desagertuko, amets horren galera, galera handia baita.
Baina egitea ezinezkoa izan zen bidaia horri begira zure bizitza popatik botatzen baduzu, ezingo zara aske izan eta berezia den horrekin ezingo duzu gozatu; Holandak eskaintzen dituen altxorrekin?.
Hamarkada bat daramat Holandan, nire aberri bilakatu da. Arnasa berreskuratzeko aukera izan dut, barrura begiratu eta egokitu naiz, pentsatu eta prestatu ez nuen bizitzara egokitu naiz. Atzera begiratu eta Holandara heldu nintzeneko garaiak oroitzen ditut. Ondo gogoratzen naiz ezjakintasunaz, saminaz, gorrotoaz. Lehen urte haietan pentsatutako lekura, Italiara itzultzen saiatu nintzen, baina Holandan geratu behar izan nuen. Gaur egun, prestatu gabeko bidaia horretan? bizi izandako guztia konta dezaket. Asko ikasi dut, baina prozesu honek bere denbora eskatu dit.
Gogor lan egin nuen, bidaia gida berriak erosi nituen, hizkuntza berri bat ikasi nuen eta lur hauetan bere bidea egin. Niri gertatu bezala, planak aldatu zitzaizkien pertsonak ezagutu nituen, hauekin hitz egin eta elkar lagundu genuen?. Hauetariko batzuk lagun oso bereziak bilakatu dira denborarekin. Lagun berezi hauetariko batzuk nik baino denbora gehiago zeramaten Holandan eta bidelagun apartak izan ziren niretzako. Askok aurreratu naute. Askok begiak ireki eta Holandako lilurak ikusten lagundu didate. Arduratzen den komunitatea deskubritu dut. Holanda ez zen horren itsusia. Uste dut, Holandan, ni bezalako bidaiari galduak ikusten ohituta daudela eta eskuzabal bilakatu direla ni bezalakoekin, eskua luzatuz eta etorri-berriei lagunduz.
Urteetan galdetu izan diot neure buruari nola izango litzakeen nire bizitza, nik prestatu moduan Italian lurreratu izan banu?. Errazagoa izango litzateke? Aberatsagoa? Ikasi dudan guztia ikasi ahal izango nuke? Egia da bizi izan dudan bidaia erronkaz betea egon dela, askotan haserretu naizela, eta garrasi egin dudala protestan eta ezintasunean (eta oraindik egiten dut).
Eta egia da, Holanda Italia baino mantsoago dabil, ez da Italia bezain ikusgarria. Baina hau berau, espero ez nuen abantaila ere bilakatu da. Modu batera edo bestera motelago joaten ikasi dut eta gauzak beste modu batean eta gertuagotik ikusten ere ikasi dut. Holandak eskaintzen dituen edertasunak ikusten ikasi dut, tulipanak, haize errotak, Rembrantak… Holanda maitatzen ikasi dut eta nire aberri bilakatu da.
Munduko bidaiari bilakatu naiz, eta ulertu dut ez duela axola non lur hartzen duzun, kontua lurralde bakoitzean bizitzen diren esperientziak direla.Bidaian zehar lekuez eta gauzez gozatzea. Holanda edo beste edozein lekuk eskaintzen diguna ikusten jakitea.
Egia da orain dela hamar urte iritsi nintzela pentsatu eta prestatuta ez neukan leku batera. Dena den zorioneko naiz.
Leku hau nik uste baino aberasgarriagoa izan baita.