Iñaki Carretero ipuin kontalaria da, urteetako esperientzia dauka kontalari moduan eta haur askoren bidelagun izen da liburuekin gozatzeko ibilbidean. Alean idatzitako testua erabili dugu aitzakia moduan berarekin hitz egiteko; irakurtzeaz, dislexiaz, gozatzeaz, erritmo ezberdinez…

Argazkia: Goierriko hitza

Irakurtzea gustatzen zait. Baina kostatu ere, asko. Esfortzu handia.

Nire buruan letrak mugitzen dira, dantzan egiten dute, ezkutatu ere egiten dira…, baina ez era metaforikoan liburuaren egunetan hainbat lelok(*) esaten duten bezala. Nire buruan, hizkiak dantzan dabiltza, baina kasu honetan guztiz modu errealean.

Nahastea. Hemen adibide bat: q, p ,d, b, N, z, m, w, eta abar. (*) “lelo” hitza ere, gaztelaniazko esanahiarekin irakur dezakegu…

Batzuk dislexikoa naizela esaten dute. Beste batzuk “argia baina alperra” naizela esaten zidaten, eta beste askok ez naizela irakurlea (ia beti mespretxuzko tonuarekin, gainera).

Behin kontalari famatu batek esan zidan: “Si no eres lector, nunca podrás animar a leer“… Ba izorra hadi, kontalari hori!!! Hemen nago.

Agian ezin ditut irakurri liburu potolo eta niretzako zailak direnak, baina batzuetan, esfortzu handiz, liburu horiek irakurtzea lortzen dut, eta baita gustatzea ere.

Agian gutxiago sentitzen naiz pertsona batek “Ezin al duzu oraindik liburu hau irakurri?” galdetzen didanean, jakin gabe kostatzen zaidan ala ez. Baina tira, nik ahal dudana egiten dut eta ehunka liburu erraz irakurri ditut. Hori bai, errazak… Behin batek esan zidan gaztelaniaz: “de esos que no son libros libros“

Batzuek gutxi irakurtzen dudala esango dute, bai, baina irakurtzen kostatzen zaienei, irakurtzeko arazoak dituzten ehunka haurri liburuak maitatzen lagundu diet, bere erritmoan eta bere barruko tresnak azaltzen eta erabiltzen erakutsiz, beti haien aldamenean liburu on eta polit batekin…

Haur literaturak, liburu, istorio politak, dibertigarriak eta xumeak behar ditu. Hain xinple eta hain zaila aldi berean…