Geroz eta guraso gehiago arduratzen dira seme-alaben oinen osasunaz. Guraso askok uste dute beraiek daukaten patologia asko haurtzaroan kontrolatu ez zituztelako sortzen direla. Hori horrela izanik, nola jakin daiteke haurraren zapaltzeko modua normala den ala ez? Oiartz Garitaonandia podologoak horri buruz Puntua aldizkarian idatzi duen kolaborazioa ekarri dugu ondorengo lerroetara.

Haurtzarotik heldutasunera bitartean, haurraren oinak eta gorputzak aldaketak izaten dituzte, eta etapa bakoitzeko berezitasunak ezagutzea garrantzitsua da normaltasuna eta patologiak ezberdintzeko.

Guraso batzuk kezkatu egiten dira haurrengan ikusten dituzten hanken kokapenagatik, baina, askotan, beren adinerako egoera normala da.

0-1 urte

Jaiotzerakoan, haurren oinek 75 milimetro inguruko luzera izaten dute, eta bizitzaren lehen hilabeteetan biribilak izaten dira; oin azpia inguratzen duen koipe geruzaren ondorioz, oinaren forma eta oin azpiko arkua ez dira ikusten.

1-2 urte

Oinez hasi eta, gutxi gorabehera, 2 urte bete arte, hankak kanporantz okertuta egoten dira cowboy edo futbolari posizioan. Posizio horretan eragina du pixoihalaren erabilerak, aldakaren kanpoko errotazio handiagoa sustatzen baitu.

2-5 urte

Denbora bat igaro ondoren, haurrak kontrako alderantz eboluzionatzen du; hau da, belaunek elkartzeko joera izatea –X posizioa–. Posizio hori normala da 4 edo 5 urtera arte, eta genu balgo deitzen zaio. Oinutsik ibiltzea, oin puntetan egotea edo hanka baten gainean egotea ariketa errazak dira, oinaren eta hankaren muskulaturari lagunduko diote bilakaera egokia errazteko.

5 urtetik aurrera

5 urterekin hankek posizio zuzenagoa izaten dute, baina belaunak elkartzeko joera pixka batekin.

Era berean, oso garrantzitsua da haurren oinen eta ibilketaren jarraipena egitea; izan ere, sortu daitezkeen patologiak garaiz detektatuz gero, horiek tratatu eta zuzentzeko aukera izan dezakegu eta.

Noiz joan espezialistarengana

Gomendagarriena da haurrak gutxienez urtean behin podologoarengana eramatea, heldutasunean agertu edo okertu daitezkeen patologiak tratatu ahal izateko. Haurren lehen bisita 4 edo 5 urterekin egitea gomendatzen da, edo lehenago, aurretik arazoren bat antzemanez gero.

Hauek izan daitezke podologoarenera joateko arazoetako batzuk:

Minak: haurrak artikulazio, gihar edo tendoietako minen erruz kirola eta jolasak egiteari utz diezaioke. Normalean, hasipenak izaten dira, baina beste patologia batzuk baztertu behar dira.

Oin lauak: jaiotzerakoan haur guztiek dituzte oin lauak, baina, lotailuaren edo ligamentuaren laxotasunaren erruz, zutik daudenean arkua desagertu egiten da; hortaz, familian norbaitek oin lauak baldin baditu, espezialistarengana joatea gomendatzen da.

Oin kaboa: arku handia duela ikusiz gero, biomekanikako espezialista batengana jo behar duzu. Muskulu-kateak motzak direlako izan daiteke, eta tratatu egin behar dira.

Hanka puntetan ibiltzea: bi arrazoirengatik izaten da: atzeko kateko laburtzeengatik edo Sever-en gaixotasunak eragindako orpoko minarengatik. Bi kasuetan, tratatu egin behar da.

Oinetakoen luzera ezberdina: kasu horietan, disimetria posible bat tratatu behar da. Oso garrantzitsua da espezialistarengana eramatea, eskoliosia eta halako konpentsazioak saihesteko.

Oinak barruko aldera: aldakarekin lotuta dago, normalean. Tratamendu egokiena emateko, espezialista batengana joan behar da.

Behatzen deformazioa: muntatuta edo desbideratuta badaude eta lehen hilabeteetan hautemanez gero, bendaje sinple batekin edo silikonazko ortesi txiki batzuekin hilabete gutxiren barruan posizio egokia har dezake.

Haurren patologia ohikoenak

Hona hemen horietako batzuk:

Sever-en gaixotasuna – orpoko mina–: Sever-en gaixotasunaren sintoma nagusia orpoko mina da, eta 7 eta 12 urte bitartean agertzen da.

Oin lauak: ohiko patologietako bat da. Barruko arkuak normala baino altuera txikiagoa du. Haur guztiak oin lauekin jaiotzen dira, ez baita haien arkua sortu. Arazoa bere kabuz ez denean garatzen sortzen da.

Hiru oin lau mota daude: zurruna, malgua eta erdi- malgua.

Oin balgoak: orpoaren barruko alderako desbideratzea du ezaugarri patologia honek, ibiltzerakoan ezegonkortasuna eragin dezakeena. 4 eta 6 urte bitarteko haurrei eragiten die.

Oin puntetan ibiltzea: alterazio biomekanikoa da. Gehienetan, atzeko muskulatura motza dutelako izaten da.

Beste batzuk: papilomak, zaintiratuak, sartutako azazkala eta abar.