Haur batek mina, izua edo tristura adierazten duenean, garrantzitsua da bere emozioak baliozkotzea, baina hori neurri egokian egitea komeni da.

Alvaro Bilbao psikologoak horrelako egoera baten aurrean gerta daitezkeen hiru adibide jarri ditu bere sare sozialetan eta egokiena zein izango litzatekeen adierazi du.

Adibide bat

Pentsa haur bat parkean dagoela gurasoekin. Umea erori eta eskuetan min hartzen du eta korrika joaten da gurasoengana. “Min hartu dut”, esan du umeak. Eta gurasoaren erantzuna izan da: “Hori ez da ezer. Ez zaitez negartia izan eta jolastu”.

Egoera horren emaitza da ukapena, Bilbaoren esanetan. Izan ere, haurra ez ikusia sentituko da eta ulertuko du bere sentimenduak ez direla benetakoak. Bere emozioetan ez fidatzen ikasiko du.

Beste bat

Haurra erori eta “min hartu dut” esan ostean, gurasoaren erantzuna beste hau izan daiteke: “Gaixoa! Zer zauri handia! Zatoz hona. Nik zainduko zaitu. Tirita bat jarriko dizut eta etxera joango gara sendatu zaitezen”. Eta ondoren, musu pila bat ematen dizkio haurrari.

Horren emaitza anplifikazioa izango litzatekeela dio Bilbaok. Haurra beldurtu egingo da. Izu-erreakzio orotan burmuinak zentzumenak handitzeko joera du eta kaltearen esperientzia eta oroitzapena handiagoa izango da. “Istripuen” aurrean gehiegi beldurtzen ikasiko du.

Egokiena

“Min hartu dut”, esaldiaren erantzuna hau izan daiteke beste kasu batean: “Tira! Zauritxo bat. Horrek min pixka bat egiten du, ezta?” Eta musu bat ematen dio. “Zatoz hona, putz egingo dizut.” Musua. “Pasatzen ari da, pasatu al da?”

Horren emaitza baliozkotzea izango litzateke Bilbaoren ustez. Haurrak sentimendu-motaren araberako arreta jasoko du. Haren emozioak ulertzen eta modu orekatuan kudeatzen ikasiko du.

Gogoratu: haurraren sentimenduak mespretxatzeak bere emozioak baliogabetzen ditu eta ez dio segurtasunik ematen. Gure erreakzioa magnifikatzeak haurraren emozio negatiboen pertzepzioa anplifikatu dezake. Haurrak bere emozioak ulertzen eta kudeatzen ikasteko modurik onena da bere neurrian balioa emango dien heldu bat izatea ondoan.