Hezitzaile askoren iritziz interesgarria da neska-mutikoak antzerkigintzan trebatzea. Uste dute hainbat arrazoi daude horretarako eta ikastetxeetan presentzia handiagoa beharko lukeela jarduera horrek. Baliabide interesgarri asko ematen dituela uste dute eta emozioen kudeaketan oso lagungarria izan daitekeela.

Enpatia landu

Antzezle batek askotariko pertsonaiak egin behar izaten ditu; batzuk gustukoak dira identifikazio maila handia delako, baina beste batzuk ez pertsonaiaren jarrerak edo izaera antzezlearenarekin bat ez datozelako. Horrelakoetan antzezleak pertsonaia ulertzeko ahalegina egin behar du, zer gertatzen zaion eta zergatik jokatzen duen modu horretan. Eta ariketa hori oso interesgarria da toleranteago egiten duelako antzezlaria. “Ariketa horrek, nire ustez, pertsona hobea izaten laguntzen digu”, azaltzen du Carlos Hipolito aktoreak. “Entrenamendu moduko bat da eta ulertzen duzu pentsamolde oso ezberdina egon daitezkeela, eta zuri ondo iruditzen ez zaizkizun gauza batzuk egon daitezkeela, eta hori errespetatu ikasten duzu”.

Hala, bateren batek gustuko ez duzun zerbait edo ulertzen ez duzun zerbait egiten dizunean baliabide gehiago dituzu haren lekuan jartzeko eta zuk egoera horretan zein jarrera izango zenukeen irudikatzeko.

Antzerkia terapeutikoa da

Frogatuta dago, bestalde, antzerkiak baduela terapeutikotik asko; izan ere, zabaltzen du besteekin beste modu batera komunikatzeko aukera. “Denok ditugu gauzak kontatzeko eta komunikatzeko. Batzuetan lotsa dela-eta atzera egiten dugu, baina antzerkia egiteak eta gu ez garen beste pertsonaia batzuk jokatzea ateak zabaltzen dizkigu emozioak kanporatzeko”.

Begiratua izatera ohitu

Antzerkigintzan dihardutenek adierazten dute oholtza gainera igotzeak laguntzen duela baita ere begiratua izateari beldurra galtzen. “Ikusleak zu goitik behera analizatzeko aukera du. Ikusten dute nola hitz egiten duzun, nola mugitzen zaren… Pentsatzen jartzen bazara korrika ihes egiteko modukoa da, baina beste alde batetik une horretan duzun sentsazioa da magiaz beteriko mundu batean zaudela”, azaltzen du Hipolitok.

Talde lana

Talde lana da antzerkigintzaren oinarria eta horretan ere trebatzen ditu neska-mutikoak. Bakarrizketa bada ere indibidualtasunek ez dute balio. Argiak, mikroak, atrezzoa… behar dira.

Mezuak aukeratu

Antzerkia, bestalde, ispilu bat da ikuslearentzat eta gizartearentzat. Oholtza gainetik galderak egin daitezke, akaso erantzun batzuk bota ere bai.