Alvaro Beñaran: “Esaten duguna eta egiten duguna koherenteak izan behar dira, bestela zatiketa bat gertatzen da eskolaren eta bizitza errealaren artean”

Hezitzaileentzako egin du berba Beñaranek, baina esandako gehienak erabilgarriak dira gurasoentzako ere. Esaterako: “Aztertu egin behar dugu esaten duguna eta egiten duguna bat ote datozen, trasmitutu nahi ditugun baloreak eta gure jarrerak bat ote datozen. Perfekziorik ez dago, baina koherentzia bilatu behar dugu”.

Beñaran kezkatuta dago eskola barruko eta eskolatik kanpoko errealitateen artean zenbaitetan ematen den talkarekin. “Haurrek jasotzen dute eskolan ikasten dena gauza bat dela eta bizitza erreala beste gauza bat dela. Saiatu behar dugu zatiketa hori gainditzen, eskolan bizi dugunaren eta handik kanpokoaren artean koherentzia egon dadila, eta ikasleek ikustea helduok transmititzen duguna egiazkoa dela”. Errezeta berdin-berdin aplikatu daiteke egoera etxe barruko eta etxetik kanpoko errealitatera eramanda.

Eta adibideak ematen ditu Beñaranek: “Oraindik oso tipikoa da haur bati ez jotzeko esatea ipurdiko bat ematen diogun bitartean, edo ez garrasi egin! esanez haurrei oihu egitea”. Haurrek ikusten dute boterea duenaren arabera jokatzen dugula guztiok, eta ez dela egia bestea kontuan hartzen dela. “Ez dut esan nahi haur batek garrasirik ez duenik entzun behar, baina desberdina da haur bati erantzun bat ematea hari laguntzeko edo erantzun bat ematea haur horri eraso egiteko, nahiz eta modu inkontzientean egin eraso”.

Zailtasun egoeretan

Haurra gu zailtasunetan jartzen ari denean —besteak jotzen, oihu egiten, hozka egiten…— gaizki sentitzen gara eta haur horri lagundu beharrean, kontraeraso egiten diogu. Horrela azaltzen du Beñaranek, eta horren kontziente izan behar dugu dio.

Beste egoera oso tipikoa da heldua —hezitzailea zein gurasoa— nekatuta dagoenean. “Ez gara ohartzen nekaturik gaudelako jokatzen dugula modu batera edo bestera (…) Konturatu baldin bagara, dagoeneko hasi gara soluzio bat ezartzen. Hori da lehen urratsa”, dio Beñaranek.

Horrelakoetan distantzia hartzeko gomendatzen du adituak. Eta distantzia emozionalaz ari da. Esku artean dugun egoera kudeatzeko emozioak gutxitzea ezinbestekotzat jotzen du, hala pentsamendua martxa jartzeko. “Haur Hezkuntzako adinetan —2-6 urte— buruan izan behar dugu haurra zerbait bilatzen ari dela bere portaerarekin; izan harreman bat, atentzioa, begirada… Zer bilatzen ari den saiatu behar dugu ulertzen eta horri erantzun bat ematen saiatu”.

Albistearen eta argazkiaren iturria hemen.