Pertseberentzian hezi eta porrotak onartzen erakutsi behar dugula uste du Fernando Marcos blogariak.

Captura de pantalla 2015-01-16 a las 13.30.54

Sena da; gurasoak seme-alabak babesteko eginda gaude. Batzuk nahiko lukete, gainera, seme-alabak haur txikiak izatea betirako. Fernando Marcos ere guraso da, eta bere blogean egindako azken sarreran dio gure funtzioa laguntzea dela, baina okerreko jarrera dela bidean sortzen diren harri guztiak kentzea. “Helburu bat lortzeko ahaleginean zailena lasterketan jarraitzea da, amore ez ematea, zailtasunengatik ez erretiratzea”, azaltzen du. Hala, pertseberantzian hezteko gomendioa egiten du. “Jakin behar dute helburua ez direla beti lehenengo saiakeran lortzen, edo gauzak ez direla beti guk nahi moduan irteten. Gero eta gehiago saiatu, gero eta denbora gehiago eskaini emaitza hobeak lortuko ditugula”.

Marcosen esanetan lehen haurtzarotik hasi beharko genuke pertseberantzia lantzen. Garrantzitsua deritzo umeek gustuko duten jarduera bat aukeratzea —eta ez gure frustrazioen arabera—, eta bide horretan lagungarri izatea. “Nahiz eta euren ametsekin bat egin ez garrantzitsua da hor egotea, bidelagun izatea. Seguruenik gurasoekin askatuko ditu bere frustrazioak, beldurrak eta zalantzak, baina garrantzitsua da autoestimua elikatzea eta gauza guztiek duten alderdi ona aurkitzen laguntzea (…) Akatsak egiten ditugu guztiok, eta seme-alabek ere egingo dituzte. Ezinezkoa zaigu hori saihestea, baina irakatsi dezakegu akatsetatik eta esperientzietatik ikasten”.

Amore ematen dutenean ere gurasook alboan egon behar dugula uste du Fernando Marcosek: “Kontsolatzeko, saiakera egin eta noraino iritsi diren azaltzeko, akaso beste zerbaitetan saiatzeko unea iritsi dela ikusi arazteko… Eta beti, harro gaudela senti arazteko”.

Eta esandakoekin lotuta iragarki baten lotura egiten du Fernando Marcosek bere sarreran.

Albistearen eta argazkiaren iturria hemen.