Animaliak ez dira jostailuak

Gabonen atarian gaude eta umeak eta gaztetxoak eskatuko dituzten opari zerrendak prestatzen ari dira. Txakurrak eta katuak Olentzerori edo hiru erregeei idazten zaien gutuneko desioen parte izan ohi dira. Hori horrela, animalien ongizatea bermatzeko eta abandonatzeak txikitzeko helburuarekin, etxean halako maskota bat sartu aurretik ondo hausnartu behar dela ekarri dute gogora adituek.  (Iturria: Puntua)

Affinity Fundazioak egindako azterketaren arabera, Estatuko umeen %50ek txakurra edo katua eskatu izan dute oparitarako Gabonetan. Azterketa beraren arabera, bestalde, umeen %98k garbi daukate animaliak ez direla jostailuak.

Zergatik animaliak?

Umeek oparitarako katuak eta txakurrak eskatzeko arrazoiak hainbat dira, Affinity Fundazioaren esanetan. Maskoten eta pertsonen arteko loturari dagokionez, kasuen %60an umeek jolaserako kide gisa hartzen dituzte katuak eta txakurrak; are gehiago, bederatzi eta hamabi urte arteko hamar gaztetxotik zortzik nahiago dute euren katuarekin edo txakurrarekin jolastu, bideojokoekin baino.

Gainera, bi umetik batendako, maskota da, gurasoen ondoren, laguntza emozional iturri nagusia. Lotura estu horrek beldur eta tristura egoerak gainditzen laguntzen die. Aipatzekoa da, bestalde, umeek maskotarekiko loturaz duten pertzepzioa: lehena, gehienendako, zaintza kontzeptua da; bigarrena, jolastea; eta hirugarrena, elikatzea. Hala, Affinity Fundazioak azpimarratzen du maskotak izateak ardura balioak transmititzen dizkiela txikienei.

Hausnarketa sakona

Umeek Gabonetan katua edo txakurra eskatzen baldin badute, zer egin? Animalia etxean sartu aurretik ondo pentsatzea komeni da, harremana egonkorra eta luzea izan dadin lagunduko duten oinarrizko hiru puntu aintzat hartuta:

Batetik, konpromisoa: elkarbizitza iraunkorra izango da. Txakurraren kasuan, bizi itxaropena 12 urtekoa da, batez beste, eta katuarena, 15ekoa. Erabakia hartu aurretik, hortaz, gure bizi ohiturak ondo aztertzea komeni da, eta maskota gure egunerokoan nola integratuko dugun jakitea ere bai.

Bestetik, erabakitasuna eta hausnarketa: erabakia ez da izan behar bulkadaren ondorio. Kide berria familiari gehitzeak ekarriko dituen alderdi guztiak baloratu behar dira. Erabakia harekin biziko diren guztien artean hartzea komeni da. Erabakia ez da hartu behar seme-alabek Olentzeroren edo hiru erregeen gutunean eskatu dutelako soilik; era arduratsuan pentsatu behar dugu, arlo guztiak ondo hausnartuta.

Azkenik, ikastea eta informazioa: animaliaren beharren eta guk espero dugunaren kontzientzia hartu behar da. Ze behar izango dituen informatu beharko gara –zaintza, aktibitatea, maitasuna…–, eta hartuko diren obligazioak onartu.

Argazkiaren iturria: Affinitu fundazioa

—

Itziar Zabaleta (albaitaria): “Ez dezagun haien bizitzarekin jolastu”

Txakurtegietan dauden animalien heren bat opari bezala iritsi ziren euren etxeetara. Zergatik gertatzen da hau? Batzuek jasan ezin duten konpromisoa delako. Beraz, animalia bat familia bateko kide izateko erabakia hartu baino lehen, hausnarketa sakona  egin beharko dugu, familia guztiak; amak, aitak, anai-arrebek egin beharreko hausnarketa:
– Animali bat zaintzeak dakarren denbora eta dirua kontutan hartu beharko dira.
– Gure bizitza aldatuko du; urte askotarako, gainera.
– Momentu onak egongo dira, baina baita egun txarrak ere.
– Gure oporrak animalia aintzat hartuta moldatu beharko ditugu, edota erresidentzia baten utzi.
Puntu horiek guztiak mahai gainean jarri, ondo eta lasai pentsatu eta ardura hori hartzeko gai baldin bagara, orduan bai, Olentzeroari txakur, katu edo txori bat eskatzeko aukera izango dugu.