Asko idatzi da eta irakurri dugu haurrek  eta helduok dugun aspertzeko denboraz. Nerea Agirrek  eta Itziar Bartolomek adibidez gai hau  aukeratu izan dute  beraien   guraso.eus eko  kolaborazioo hauetan.

Asperraldia, sormenerako bide ahaztua

Aspertzeak, sormenak… eta testuinguruak haurren garapenean daukan eragina

 

Garbi dago, azken urteetan, itxaronaldiak eta ezer ez egiteko genituen denborak (medikuaren zain gaudenean, lagun baten zain, kotxeko bidaia luzeetan…) asko aldatu direla. Sakelako telefonoek eta bestelako tablet eta pantailek eragin handia izan dute  denbora tarte hauek bizitzeko  izan diren aldaketan.  Askotan gurasook, seme alabn denbora tarte hauek kudeatzeko erabiltzen ditugu telefonoak eta gure haurrek berehala ikasten dute hauen erabilera  eta gailu txiki horiek  dituzten milaka aukerak.

 

Tierra en las manos  blogeko  azken postean,  “La importancia del entorno para un aburrimiento sano y positivo“ Aspertzea ona da! Esaldia aztertu dute eta  aspertze egoki eta osasuntsu baterako beharrezko den testuingurua  definitzen saiatu dira.

Ze testuinguru eskaintzen diegu gure haurrei  “ezer  ere ez” egiteko duten denbora hori kudeatzeko, jolasten hasteko, sortzeko …ez aspertzeko?  Blogeko egileak aipatzen duenez, askotan eskaintzen diogun testuinguru ez egokiak eragiten du haurraren aspertzea.

Estimulu gehiegi duen materialak, argiak, pilekin dabiltzan jostailuak, haurrari ez diote jolaserako aukera handirik eskaintzen eta  laster aspertzen dira jostailu ahuekin.

Bideojoko  eta bestelako gailuak aldiz ez dituzte horren erraz  uzten. Haurrak orduak eta orduak egon litezke pantaila aurrean. Arazoa,  gero etortzen  da, eta blogeko egileak adibide argia erabiltzen du. Burmuina  orduko 1000ra joatera ohituta badago, nola egokitu gero orduko 5 eko abiadurara? Ez da batere erraza!

Nola sortu baina testuinguru emankorrak?

Hutsik eta txuri dagoen eremu batean ere sor daiteke jolasa, irudimenarekin bidaia dezakegu  eta jolastu, baina garbi dago  gehiago kostako zaigula.  Blogeko egileak Simon Nicholsonen pieza solteen teoriari egiten dio aipamena, (Guraso.eusen  Itsaso Pagoagak aztertu eta azaldu zigun berau kolaborazio honetan), Teoria honen arabera,  haurrari,  batu,  zatitu, gehitu, pilatu  daitezkeen  elementuak eskaintzeak jolas eta sormena aberasten ditu.

 

“tierra en las manos” blogeko egileak aipamen berezia egiten dio gainera Naturari. Naturan piza solteak ugari diren testuinguru asko aurkitu ditzakegu, area, harriak, egurrak…

Bestalde,  egilearen esperientziaren arabera, haurrek gero eta ekintza planifikatu gehiago izan gehiago kostatzen zaie  beraien buruarekin konektatzea eta aspertzeko denbora hauek kudeatzea. Pantailekin edo gailu elektronikoekin gertatzen den antzera gertatzen da, ondoren  abiadura motelera egokitzea kosta egiten zaie.

Beraz, hurrek gero eta denbora libre gehiago izan gero eta gutxiago aspertzen direla azpimarratzen du egileak.

Amaitzeko, ondorio moduan, aspertzea onuragarria izan dadin, testuinguru egokia  eskaintzearen garrantzia nabarmentzen du egileak. Testuinguru egoki batean  modu emankorrean aurre egingo dio haurrak egoerari,  ideiak eta  jolasak errazago  sortuko dira.