Psikomotrizitate gela kaos ordenatu bat izaten da askotan. Haur bakoitzak, segituan nabaritzen du, bera den bezalakoa adierazteko aukera duela eta horregatik ez dela baztertua edo epaitua izango.

Proba

Konfiantza eta askatasun giro horretatik abiatuta nola ez, benetako haurrak ikusiko ditugu, autentikoak eta egoera pribilegiatua izango da lan pertsonal aberats bat egiteko. Beti ere haurrak bere burua aske, seguru eta hauskortasun-ahalguztidun dikotomiatik eraiki dezan. Eta benetakotasun hori ateratzean, haur bakoitza desberdina izango da eta desberdina izan nahiko du.

Eta desberdina izateko bestea beharrezkoa du. Hasieran erreferentzia gertukoenak, gurasoak eta hauekin egingo du identifikazio lan ederra eta ondoren, sistema berriak sortuz doan heinean hirugarren pertsona desberdinak agertuko zaizkio: familiako kideak, eskola, mugak, laguntxoak… Gurasoekin eraikitako erlazio eredu horrekin aterako da mundura eta erabiliko du harremanak eraiki eta garatzeko. Bestea begiratzen, bestearekin egoten, bestea kontuan hartzen eta bestearen lekuan jartzen. Eta guzti hau, bere barne segurtasunetik, etxeko maitasun, oroitzapen afektibo nahiz errurik gabeko giro batetik.

Askatasunez, bera den bezalakoa erakustea edo bestearen desberdina izateko nahia edukitzea garrantzitsua iruditzen zait eta are gehiago, horretarako aukera izatea. Eta aukera duenean, besteari eragiten saiatuko da, modu pultsionalean aurrena (besteari heltzen, iletik tiratzen, jotzen, bultzatzen… beti ere jolas nahiz umore kodean) eta modu sinbolikoan ondoren. Berea nahiz besteen segurtasuna ziurtatu behar dugu, jolas horrek eboluzionatu dezan. Azken finean haurrak agresibitatea jolastuko du. Eta agresibitatea, separatzeko nahiz bestearen desberdina izateko desioa bezala ulertzen badugu, ez zait txarra iruditzen. Agresibitate hori, bizitzeko eta hazten joateko indar hori, energia hori, kanalizatzen lagundu behar diogu haurrari. Bere atzamarkak laztan bihurtuz, bere hozkak muxu bihurtuz eta bere jotzeko pultsioak hitz bihurtuz.
Hobeto irudikatzeko adibide bat jarriko dut.

Ane psikomotrizitate gelara sartu da, korrika. Distantzia batetik begiratzen dit eta nire paretik metro batzuk haratago igaroz bankuan eseri da. Niri begira dago une guztian, nik egiten dudana bere segurtasunerako eta ongizaterako garrantzitsua balitz bezala. Irribarre egin diot eta barne irribarrez begiak piztu zaizkio. Zer moduz dagoen galdetu diot. Ez dit erantzun. Niri begira jarraitzen du. “Arratsaldeon!!, aizue, ze azkar sartu zareten gelara, hori da belozidadea!!!” esanez, Aneri begiratu diot. Bere kanpo irribarrea erakutsi du. Gustura sumatzen dut. Izenez izen ongietorria ematen hasi naiz eskua zartatekorako prestatuz. “Arratsaldeon Ane!!” esan diot eta mugimendu azkar bat eginez txokala indartsu bat eskaini dit. “Uauuu!! Ane, hori da indarra, ia eskua puskatu didazu!”. Burua atzera boteaz barre algara atera zaio. Eskua altxatu du, zertara jolastu nahi duen kontatzeko.

Blokez egindako horma botako al duten galdetu diet. “Baaiii!!!” indartu batez erantzun du Anek. “Hau da txikizio ederra!!”. Berriro egin dut, berarentzat dorre bat. Pultsio handiz bota du.  Zilindro bat hartu eta kulunkatzeko eskatu dit. Plazer irri eta oihuak atera zaizkio. Lurrean goraka utzi dudanean berari begira gelditu naiz. Segituan alde egin du. Salto egitera joan da eta begiratzeko eskatu dit. Laugarren saltoan nire begirada ez zuen behar. Gai zen jada bere burua elikatzeko.  Otsoarena egiteko eskatu didate beste batzuek. Anek makila bat hartu du eta niregana dator, pauso lotsatiz. Baina, beste haurrak niri joka hasi direnean eta euren suntsiketa desioei espazioa ematearekin batera, joka hasi zait, irribarrea ahoan, plazeraren, kanporaturiko amorruaren eta erru zamarik gabeko irribarrea. Gainean neraman oihal beltza kendu eta altxatu egin naiz. “Begira altxatu naiz. Ze indartsuak eta ausartak izan zareten!!” esan diet tonu lasaian. Besoak gora saltoka hasi dira.

Anek bere erritmora helduarekiko desberdina izatea aldarrikatu du eta bere beldurrak nahiz amorruak modu sinbolikoan landu ditu. Bestearen maitasunetik, plazerezko separazio batera egin du jauzi. Eta horretarako modu sinbolikoan gerturatu da heldu horrengana eta sinbolikoki eraso egin, hil, desagerrarazi du. Bien arteko harremana aldatzeraino.

Marrazkiaren egilea: Sabrina Romero Marcos