Artikulu hau Paula Kasaresen honako bideo-solasaldian oinarriturik dago: Motivación y oportunidades: lo que podemos hacer y es conveniente que hagamos por nuestros hijos/as, eta era.eus egitasmotik ekarri dugu guraso.eus egitasmora.

Ohikoa da familietan guraso batek, edo guztiek, euskaraz ez jakitea. Horiek sarritan, joera izaten dute pentsatzeko ezin dietela seme-alabei euskararen ikasketa prozesuan lagundu (euskaraz eskolatzeko haututik harago), eta ardura hori guraso euskaldunaren esku uzten dute.

Baina, horrela izan behar du halabeharrez? Ez al dago beste modurik? Guraso erdaldunak ezin du rol garrantzitsua bete ala? Bada, hona erantzuna: haurrei prozesu horretan laguntzeko euskara jakitea ez da ezinbestekoa. Euskalduna izan ala ez, gurasoak asko egin dezake, eta gainera, komenigarria da egitea.

Eskolan nabarmentzen da haurrek euskara ikastea eskola komunitate osoaren ardura dela, ez Euskara ikasgaiaren irakaslearena soilik: natur zientzietako edo heziketa fisikoko irakaslearena, jantokiko langileena … Bada, etxean, euskara ikastea eta horri tokia egitea ez da soilik guraso euskaldunaren ardura, etxeko kide guztiena baizik.

Euskara jakin gabe, begibistakoa da ezingo dela praktikaren bidez transmititu, baina badira beste era batzuk, funtsezkoak direnak, non guraso guztiak inplikatu daitezkeen: haurrak motibatzea eta erabiltzeko aukerak ematea.

Motibatzea jarrera bat da, interesa adieraztea, inplikatzea. Eta Motibatzea ere bada seme-alabek etxera ekartzen dituzten berritasun linguistikoei ongi etorria ematea, baloratzea eta haiengatik interesa adieraztea. Motibatzea ere bada haurrari uztea geure euskara irakasle bilakatzen.

Motibatzeak ez du zerikusirik euskara jakitearekin

Gurasoen historia linguistikoa kontatzea ere motibagarria da, zergatik ez dakiten euskaraz, euskararekin duen harremana, zergatik nahi duten semeak edo alabak ikastea… Bizipen guztiak izango dira egokiak, baina historia guztiek honela amaitu behar dute: “pero qué contenta me pongo cuando veo que tú lo hablas”.

Etxean eta etxetik kanpo euskara erabiltzeko aukera eman

Motibatzea jarrera bat da, interesa adieraztea, inplikatzea. Eta Motibatzea ere bada seme-alabek etxera ekartzen dituzten berritasun linguistikoei ongi etorria ematea, baloratzea eta haiengatik interesa adieraztea. Motibatzea ere bada haurrari uztea geure euskara irakasle bilakatzen.

Gurasoen historia linguistikoa kontatzea ere motibagarria da, zergatik ez dakiten euskaraz, euskararekin duen harremana, zergatik nahi duten semeak edo alabak ikastea… Bizipen guztiak izango dira egokiak, baina historia guztiek honela amaitu behar dute: “pero qué contenta me pongo cuando veo que tú lo hablas”.

Guraso euskaldunak eta erdaldunak dauden familietan, aukera ona da elkarrekin ikustea “Familia: beneficios y modos de acompañar a los niños/as en su aprendizaje del euskera” eta, horrekin batera, etxeko elkarbizitzako beste gai guztiekin bezala, euskarak etxean orain duen lekuaz hitz egitea, aurrerantzean zer leku izatea nahi den, kide guztien inplikazioaren eta aktibo izatearen garrantzia…