Ama eta haurraren arteko unerik intimo, transzendente eta delikatuenetako bat edoskitzaroa da. Hala ere, askok, uste dute iritzia emateko, bideratzeko, kritikatzeko, eta epaitzeko eskubidea dutela. Alvaro Bilbao neuropsikologoak ama batzuei galdetu die  haurrei bularra ematean entzun eta gogaitu dituzten esaldiak  zeintzuk diren. Zerrenda osatu dezakegu nahi baduzue:

1. “Ez al da pixka bat handiegia bularra hartzeko?” – Zalantzarik gabe, bularra ematen duten amak gehien ernegatzen dituena. Zientziara jotzen badugu, amagandiko edoskitzearen onurak ez dirudi amaierarik duenik. Zenbat eta gehiago hobeto. Gainera, edoskitze-aldiaren iraupena zure erabakia da, eta ez beste inorena.

2. “Tori, estali” – Klasiko bat aitona-amonen artean. Ama deseroso balego , zerbait bilatuko zukeen estaltzeko. Zu zara deseroso sentiarazten duena, beraz, ez begiratu. Agian ama bere haurrarekin gozatzen ari da eta ez du hain une ederra estali nahi.

3. “Uyyyy… nola duzu bularra!” – Bai… badaki, bereak dira bularrak.

 
4. “Gosea izango du, hartzea tokatzen zaio?” – Hartualdien maiztasuna haurtxoaren eta amaren arteko gaia da. Ama da bere bularra eta  gorputza sentitzen duen bakarra eta bere haurra hobekien ezagutzen duena. Pixkanaka ezagutzen doaz. Zerbait esan nahi baduzu… “Gose dela uste dut…” esan, baina ez egin galdera erretorikorik; galderak umearen negarrak jartzen duena  baino urduriago jar baitezake ama.

5. “Ez mugitu. Ni joango naiz pixoihalak erostera. “– Batzuetan, bikoteak nahastu egiten ditu edoskitzea eta desgaitasuna. Argi dago erditzearen ondorengo lehen bi edo hiru egunetan amak deseroso senti daitezkeela, baina behin epe hori gaindituta, etxetik irteteko gogoz daude. Lagundu nahi badidazu, galdetu… “Haurtxoarekin geratzea nahi duzu eta paseo bat emango duzu?” Era berean, ona da jakitea bularra ematen duen  amak askatasun handiko une bat bizi duela, edonora joan daiteke haurtxoarekin, janariak aldean dituelako.

6. “Nik biberoiarekin hazi nituen nire seme-alabak, eta primeran hazi dira” – Ziur egia dela, baina bularra ematea ez da biberoia ematen duten amen aurkako erasoa. Hurbileko pertsonen errespetua eta babesa eskatzen duen aukera bat besterik ez da. Izan ere, Osasunaren Mundu Erakundeak errespetatu eta babestu egiten du beste edozein aukeraren gainetik.

7. “Min ematen dizu?” – Galdera honek, profesional edo  erizain batengandik ez badator, ez du zentzu handirik. Galdera horri esker, ama askok gehiago jabetzen dira eragozpenez (agian ez zitzaien batere axola), eta zalantzan jartzen dute dena ondo doan ala ez. Gainera, galdera egiten duenak normalean ezin du asko egin horri buruz


8. “Nekatuta zaude, probatu biberoiarekin, ez da ezer gertatzen eta lo gehiago egingo duzu” – Amak badaki biberoia erosoagoa izan daitekeela zentzu horretan eta bikotearekin partekatu ditzakeela hartualdiak. Ez du inork gogoratu beharrik. Ahalegin handia egiten ari da, eta ez du laguntzen hura baztertzen saiatzea. Bularra emateko erabakia hartu badu, babestu behar duen guztian, baita  bularra uztea erabakitzen badu ere.

9. “Gosez geratzen da… agian esne gutxi duzu edo zure esnea ez da ona” – Baieztapen horrek ez du inolako justifikaziorik. Amaren esnea da zure haurrari eman diezaiokezun elikagairik onena; beraz, ezin diozu zure esnea baino elikagai hoberik eskaini. Bestalde, kantitateetan zentratzen bagara, eta malnutrizio larririk ez baduzu, ekoizten duzun esne kantitatea nahikoa izango da zure haurrarentzat; hasieran, bularrak esne asko ekoizten du, eta bularra oso beteta nabarituko duzu, baina zure bularra egokitu  ahala, ekoizpena zure haurrak hartualdi bakoitzean behar dituen kantitateetara egokituko da.

10. “Ziur al zaude behar adina jan duela?” – Biberoia ez bezala, edoskitze naturalak ez du uzten jakiten zenbat edan duen haurrak. Sena, konfiantza eta elkarrekin ikasten joateko gaia da. Beraz, ez, ziur asko ama ez dago ziur % 100ean; baina bere haurrak eta berak utzi egiten dute nahikoa jan duela “uste” dutenean, eta ondo dago horrela izatea.