Horrelako hitzekin kontatzen dute gaztetxo askok beraien bizipenak. Bizipen horrek bultzatua heltzen dira asko Sexologia Zerbitzura. Desesperazioak eraginda, soluzio eske. Hortik irteteko laguntza eske. Funtzionatuko dien beste formula edo gako baten bila alegia.

Ez da neska kontua soilik. Mutilek ere bizipen antzekoak kontatzen dituzte. Nahi baino lehenago isuri eta ase gabeko bikotearekiko ardura, momentua heldu eta tentetzea behin eta berriz galtzearen desesperazioa … eta horrelakotan egoera gainditzeko gako bila etorri ohi dira zerbitzura. Gainera, egoera konpontzeko emergentzia izaten dute. Horrela ezean, beraien harremana pikutara joango dela sinetsia izaten baitute askok.

Ondorioz, urteetan sarri tokatu zait horrelako bizipenak entzun eta lantzea. Denborak ohikoa bihurtu arren, oraindik ere kasu bakoitza erronka izaten da niretzat.

Horrelako bizipena adierazteko erabili ohi duten esaldi hauek karga emozional eta erruduntasun kutsu ikaragarria izaten dute.  Adierazpen sinple eta motzak izan arren, fondo mamitsua izaten dute. Gaztetxoek esandakoekin atzean izaten duten bikote harremana irudikatzea erraza da. Zer ezkutatzen dute esaldi hauek? 

• Beraien sexu harremanak gozagarriak ez izatearen erruduna sentitzen da.

• Bestearen espektatibak ez betetzearen beldurra du.

• Mina sentitzea baina garrantzitsuagoa da hori egitea.

• Ongi pasatzea eta ongi sentitzea ez da hain garrantzitsua.

• Bestea gustura gelditzea garrantzitsuagoa da.

• Hori egin ezean, harremana bukatzeko beldurra du.

• Genitaletan oinarrituriko jolas sexualak nagusi dira.

• Harreman heterosexuala.

• Harreman intimoetan mutilak botere gehiago du.

• Gorputzaren nahiaren gainetik, buruak pentsatu eta nahi duena bete nahi da.

• Hurrengoan lortzen ez badut, utziko nauen beldurra.

• Gorputz atal batzuekiko misterio eta obsesioa: txortan, pitilin eta alua erabili gabe, denok zertaz ari garen ulertzea.

• Bere gorputzarentzat momentu kritikoa da:  izoztu egiten da.

• Aluko muskuluak gogortzen zaizkio.

• Beldurtu egiten da (ez delako ongi irtengo, min izango duelako …)

• Lagundua izan nahi du.

• …

Fondo mamitsu honetan zer landu ugari izan dezakegun arren, ezin dugu ahaztu gerturatu den gaztetxoak emergentziazko eskaera bat duela: soluzio bat nahi duela. Gainera berak argi du soluzio hori zein den: alutik zakila sartzea. Eta guztiaren gainetik, momentu hori desiratzen du.

Baliteke heldu eta gurasoontzat, soluziorik politena ez izatea. Seguruenik parean dugun horri gure usteak transmititzen saiatuko gara eta guretzat egokiena dena egiteko konbentzitzen : Ez dela erruduna. Min sentitzen badu ez duela zertan egin behar. Buruak nahi duen hori egiteko prest ez dagoela gorputza. Agian, gogotsu dagoen baten nabariko duela gorputzak bestearen zakila irentsi nahi duela, beste jolas batzuekin hobe pasatzen duzula …  Nahigabe eta nahita gure moralitatearekin epaitzen ditugu.

Helduon logikatik erraz ikusten da baina gaztetxoek beraien logika propioa dute eta sarri ez da helduenarekin bateragarria. Naturalena, gazteen logikatik aritzea izaten da. Beraz, emergentziazko momentuan, gure hitzaldiari ez diote kasurik egingo baina ez dira gerorako alferrak izango. 

Beraiek badakite zergatik egin nahi duten hain garrantzitsua den hori. Zergatik den hain garrantzitsu beraientzat eta zer lortzen duten horrekin.

Superbibentzia  da kontua.

Ez plazera, ezta gozamena.

Ezta burugabe batzuk direla.

Superbibentziagatik egiten dute.

Taldeko parte izaten jarraitu nahi dute.  Hori horrela dela ziurtatzean, hasiko dira beraien gorputzak direnari kasu egiten eta beren nahiak betetzen. Bitartean badute, garrantzi handiagoko misiorik. Taldeko kide izaten jarraitzea. 

Eta zergatik ez? Zergatik ez orden horretara errespetatu?