344 haur eta nerabe daude Gipuzkoako Foru Aldundiaren harrera-familien programan. 60 daude oraindik familia baten beharrean. Jose Mari Lezana Familia Harrera eta adopzioko atalburua da.

Hiru hamarkadatik gora ditu Gipuzkoako Foru Aldundiaren harrera-familien programak, eta Gipuzkoan finkatuta dagoen babes-figura bilakatu da denbora horretan. Lurraldean babesgabetasun egoeran dauden haurrei laguntza emateko sortutako programa da eta urtetik urtera geroz eta familia gehiagok erakusten dute interesa; dena dela, oraindik familien beharra izaten jarraitzen du.

Datuei erreparatuz, lurraldean 344 haur eta gazte daude harrera-familietan banatuta. Familia asko dira programan parte hartzen ari direnak, baina gaur egun, oraindik, 60 haur eta nerabe daude harrera-familia baten beharrean; 40 edo 45 familia behar dituzte haientzat.

Jose Mari Lezana Foru Aldundiko Familia Harrera eta Adopzioko atalburua da, eta familia asko dauden arren premia beti dagoela dio: “Beti gaude beharrean. Egoera zailean dauden haur eta gazteak heltzen zaizkigu ia egunero, eta horri irtenbidea eman behar diogu. Iristen direnean kasu bakoitza aztertzen dugu, eta adinean gazteenak direnei, lehenik eta behin, beste familia batera joateko aukera ematen diegu, zuzenean zentro batean sartu aurretik”. Lezanak gaineratu du urte osoan zehar daudela “kanpainan”.

Mitoak apurtzeko beharra

Harrera-familien beharra izateko arrazoietako bat izaten da horren inguruan jendeak izan ditzakeen uste okerrak, eta, hain zuzen, Lezanak dio “mito” horiek apurtzeko beharra dagoela: “Jendeak ez daki haur eta gazte horiei zer gertatu zaien edo zein egoeratan dauden; ezjakintasun handia dago gaiaren inguruan. Gainera, uste okerren artean, ohikoak dira haur hori gero kendu egingo dizutela; haur horiek arazo asko ematen dituztela; edo jatorrizko familiek arazoak emango dituztela. Hori ez da horrela”.

Mito horiek apurtu eta ezjakintasun hori amaitzeko, hilero saio informatiboak egiten dituzte, egun harrera-familien egoera zein den azaltzeko, betebeharrak zeintzuk diren azaltzeko eta aurrera eraman beharreko prozesua zein den adierazteko. Harrera-familiak erakartzeko Gipuzkoako Foru Aldundiak zineforumak antolatzen ari da harrera-familiak ikusarazteko eta familia berriak erakartzeko, 24 siete film laburraren proiekzioarekin.

Bete beharreko baldintzak

Harrera-familia izateko pausoa ematen dutenei ez zaie baldintza berezirik eskatzen; hau da, berdin dio bikotean, familian edo bakarka egiten den eskaera. Badira, ordea, bete beharreko batzuk: “Baldintza berezirik ez dugu eskatzen. Saio informatiboak egin ostean edo zuzenean gurekin kontaktuan jartzen diren eta interesa duten familiek formakuntza bat egin beharra dute, lehenik. Ondoren, inprimakiak bete eta elkarrizketa bat egiten zaie. Aurrera jarraitzea erabakiz gero, azterketa psikotekniko bat pasatu behar dute. Datu horiek bildutakoan erabakitzen dugu ze haur egokitzen den hobeto familia bakoitzera. Dena dela, baldintzak aldatu egin daitezke egiten den eskariaren arabera. Funtsezkoa da, berriz, familia osoa ados egotea eskaera egiteko orduan: hau da, haurrei jakinarazi, eta ados egon behar dute, eta erabakian parte hartu beharra dute”, dio Lezanak.

Harrera-familia izatera pasatzen direnean, haur edo gaztearen beharrei erantzuteko laguntza “ekonomikoa” ematen dutela azpimarratu du Foru Aldundiko Familia Harrera eta Adopzioko atalburuak. Interesa duenak bi bide ditu kontaktuan jartzeko: 943-11 25 22 telefono-zenbakira deituta edo familiaharrera@gipuzkoa.eus helbidera idatzita.

Datuak mantendu egiten dira

Urtetik urtera familien beharra izaten dute Gipuzkoako Foru Aldundiaren harrera-familien programan, baina Lezanak aitortu du “zorionez edo zoritxarrez” datuak “mantendu” egiten direla Gipuzkoan. Dena dela, izan dituzte salbuespen uneak. “Ukrainako gerra hasi zenean, familia askok izan zuten interesa gerratik iristen ziren haurrak hartzeko. Orduan goia jo genuen, baina salbuespeneko egoera izan zen. Bestela, datuak antzekoak izaten dira urtetik urtera”, dio Jose Mari Lezanak.