Orain hamalau urte sortu zuen zerbitzua Oñatiko euskara eta hezkuntza sailak. Txipistin izena du gaur egun eta azken hiru urteotan erabiltzaile kopuruak gora egin duela adierazi dute bertako hezitzaileek. Batez ere 16 urtetik beherako neska-mutikoetan eman da gorakada eta dagoen eskaerari erantzuna emateko hirugarren hezitzaile bat ipini dute zerbitzuan.

Igor Tome eta Naiara Txintxurreta dira hezitzaileetako bi. Adierazi dute askotariko jatorriko neska-mutikoak dituztela zerbitzuan: Sahara, Paraguai, Nikaragua, Dominikar Errepublika, Txina, Senegal… “Jatorri anitzeko oñatiarrei zuzendutako programa da Txipistin, eta hiru helburu nagusi ditu: euskara informala lantzea ume horiek normaltasunez komunikatzeko, euskara formal edo akademikoa lantzea ikasketetan oztopo ez izateko, eta integrazioa herriko adineko gainerako gazteekin”, azaldu du Tomek.

Oñatin denboratxo bat daramaten neska-mutikoak ditu Tomek bere taldean. “Profilarengatik ikasketetan laguntzea da behar dutena. Azkenean, ume hauek euskaraz egiteko duten eremu bakarra eskola da eta etxean ez dute laguntzeko aukerarik. Hemen, etxeko lanak egiten laguntzen diegu eta bestelako fitxak ere egiten ditugu hizkuntza lantzeko. Helburua da euskara formalean edo akademikoan maila bat hartzea ikasketetan bultzada bat emateko”.

Maddi Txintxurretak iritsi berriekin egiten du lan. “Bi talde zeuden eta ikusi dugu hirugarren bat sortzeko beharra zegoela. Neska-mutikoen taldea eta nerabeen taldea zeuden eta orain hirugarrena sortu dugu: euskaraz batere ez dakiten taldea. Gauza oso oinarrizkoak lantzen ditugu: hilabeteak, koloreak, asteko egunak… Gehienbat da ahozkotasuna lantzea oinarrizko kontzeptu horiek barneratzeko”, azaldu du Txintxurretak.

Hasiera zaila

Igor Tomek urteetako esperientzia du Txipistin zerbitzuan eta argi du hasiera zaila izaten dela neska-mutikoentzako. “Ikusten dut prozesua danbateko batekin hasten dela. Hasieran pasatzen dituzte hilabete pare bat triste moduan eta isilik. Herria, kultura, Txipistin espazioa… azkenean ez dira naturalak beraientzako. Poliki-poliki hasten dira buelta ematen eta motibatzen joaten dira. Hizkuntza gero eta hobeto ezagutzen hasten dira, herria, jendea… Eta goruntz joaten dira. Adin horretako umeek, gainera, ez dute kanpotik etortzen den horren sentsazioa eta natural hartzen dituzte taldean etorri berriak. Polita izaten da ikustea zelan doazen txertatzen taldean”.

Txintxurretak azaltzen du berri berriak direnek beraien beldurrak eta oztopoak izaten dituztela. “Kultura batzuen kasuan talka bat ere ematen da”. Askotariko kasuistikak ematen direla dio hezitzaileak: “Kasu batzuetan badakite gazteleraz, beste batzuetan ez.”.

Hizkuntza barneratzea umearen arabera izaten dela gaineratzen du Tomek. “Batzuk oso azkar egiten dute. Ikusi ditut umeak urtebetean ondo egiten dutenak berba euskaraz. Eta beste batzuk motelago, baina orokorrean adin ona da hizkuntza berria ikasteko”.

Harremana ikastetxeekin

Txipistin zerbitzuko hezitzaileak harreman zuzena izaten dute neska-mutikoen ikastetxeekin. “Ikasturte hasieran kokapen bilera bat egiten dugu eta gero hiruhilekoen amaieran ebaluazio edo jarraipen bilerak egiten ditugu. Kontrastatutako informazio horrekin buletin batzuk betetzen ditugu eta neska-mutikoen etxeetara bidaltzen ditugu gurasoek ere irakurtzeko”.