Haurrak heriotza perinatal eta neonatalean

          Aitaren eguna delakoa gainean daukagu eta hain agerian ez dagoen aitatasun, gurasotasun eta, bereziki, neba-arrebatasun batez hitz egitera gatorkizue. Jaio aurretik edo jaio eta denbora gutxira hildako haurren senitartekoez, senide gaztetxoeenen inguruan arituko gara.

          Geroz eta gehiago hitz egiten da 4tik emakume baten haurra haurdunaldian zehar hiltzen denaz; baina, oraindik ere ez da naturalizatutako gai bat, zalantza ugari sortzen dizkigu gizarte gisa: haur horretaz gurasoei galdetu edo ez?, erditzerako prestakuntza saioetan horrelako heriotzetaz hitz egin edo ez?, aurretik dauden eta ondoren etor daitezkeen anai-arrebei haur horietaz hitz egin edo ez?…

          Azkeneko galdera horri erantzuna ematen saiatuko gara, hain zuzen ere gaurkoan.

Zergatik hitz egin beste seme-alabekin hildako haurraz?

          Eskubidea dutelako euren familiaren nondik norakoak ezagutzeko, zenbatgarren seme-alaba diren, zergatik familiako portaerak eta ikuspegiak… Ez baita berdina lehenengo haurra izan edo bizpahiru aborturen ondoren bizirik jaiotako lehena edo seme-alaba bakarra hala erabakita edo ondorengo anai-arrebak hil egin direlako.

          Haurdunaldia bizi baldin badute, eskubidea daukatelako zer gertatzen ari den ulertzeko. Bizi dutena azaldu diezaiegun, euren errealitatea ulertzeko.

          Ondorengo seme-alabak baldin badira, euren aurretik nortzuk egon ziren ulertzeko. Beharbada, babestuago heziko baitira, gurasoen beldur handiagoz, akaso.

Nola aritu gai honetaz txikiekin?

          Beti zaindu beharko dugu gure burua helduok, gure dolu-prozesuei arreta jarriz, euren erreferentziazko helduak garen aldetik, euren sostengu izan behar dugulako.

          Konfiantzazko giro bat sortu beharko dugu orduan eta etxean gertatzen denaren partaide egin. Haurdunaldiaz hitz egin, aurreko anai-arrebez hitz egin… eta askotan horretarako euskarri materialak oso lagungarri izan daitezke: ekografiak, jostailutxoak, oroimen-argazkiak…

          Eta, aldi berean, gaur egun daukagun gizarteaz hitz egin, jakin dezatela etxean naturaltasunez hitz egiten den gaia den arren, kalean hildako euren anai-arrebez hitz egitekotan, akaso erantzun desegokiak jaso ditzaketelako.

Laburbilduz…

          Gure seme-alabak bizirik zein hilda daudenak dira eta denek merezi dute euren tokia, familian zein gizartean.

          Familiaren barnean, noski, beste anai-arrebak badaude eta gu sendo gaudenean horretaz hitz egitea oso aberasgarria izango da, bizitza zer den eta nondik datozen jakin dezaten.