Gehiegi txitatzen ditugu seme-alabak?

“Gehiegi babesteko nahiak bultzatuta handitzea eragozten diegu”, dio Xabier Pommereau psikiatra frantsesak. Pommereau-k uste du seme-alabei euren bidea egiten erakutsi behar diegula, neurrian eta txikitatik.

Psikiatraren esanetan gaur egungo gurasoek gehiegi txitatzen ditugu seme-alabak. “Nahi txikiena agertu orduko aurreratu egiten gara, euren bizitza pribatuaren detailerik txikiena ere ezagutu gura dugu… Eta nerabezaroa iristen denean begiak ixten ditugu, esaterako, Internet-en arriskuen edo gaueko lehen irteeren aurrean. Oso paradoxikoa da”.

Kontraesana dela dio adituak: “Haurtzaroan ez diegu begirik kentzen eta nerabezaroan beste alde batera begiratzen dugu jakinik zuzenean hormaren kontra doazela”.

Pommereau-k dio seme-alabak maitatzea ez dela kate motzean edukitzea: “Eurengan sinistea da, babestea, adinaren araberako ardurak eman eta konfiantza edukitzea, zailtasunak gainditzen dituzten aldiro harro gaudela jakinaraztea, eta isildu edo ukatu beharrean gure akatsei buruz ere hitz egitea. Bizitzan, beste alor askotan moduan, saiakera-akatsa sistemaren bidez ikasten da, eta esperientzia horiek beste batzuekin partekatuz”.

Baina nola lagundu arriskuak hartzen? Pommereau-k erantzuna ematen dio galdera horri: “Ba, hasteko eta behin ez hartu erabakiak seme-alaben ordez ez gauza direla pentsatuta. Onartu behar dugu etorkizunean euren bidea egin beharko dutela, eta gugandik aldendu egingo direla poliki-poliki”.

Komeni da aldentze prozesu hori neurrian eta modu mailakatuan egitea, eta ez bat batean. “Distantzia hartzen utzi behar diegu gure mugak zeintzuk diren argi edukita. Apurka apurka eta modu mailakatuan euren erabakiak hartzen uzten badiegu ausartuko dira lehen hautu pertsonalak egiten, eta horrekin batera erabakiak hartzeak dituen ondorioak —onak zein txarrak— ezagutzen”, dio psikiatrak.

Albistearen iturria hemen.

Argazkiaren iturria hemen.