Umearen loa izaten da guraso askoren kezka nagusietako bat, eta baita pazientzia galtzea ekartzen duen gauzetako bat ere. Mito asko daude gaiaren inguruan, baina Leire Azpiazu haurren loan espezialistak horietako batzuk argitu ditu Puntua aldizkarian. Hona berak azaldutako gakoak:

Loa hobetzeko unean zalantza asko egoten da, hainbat kontu daude kalean haurren loaren inguruan, baita aurretiko juizio ugari ere. Horiek denontzat kaltegarriak dira, egiten duenentzat eta ustez lo gaizki egiten duen haurraren familiarentzat, eta, beraz, saihestea izango da hoberena, ez baitugu besteen egoera pertsonala ezagutzen.

Loa oinarrizkoa den premia da eta hainbat funtzio ditu. Garrantzitsuenak: haurraren sistema immunologikoak egiten duen lana gertatu diren kalteak sendatzeko; bigarrena, burmuinak ikasketak barneratzeko egiten duen lana; eta, azkenik, atseden hartzeko. Beraz, loa oso garrantzitsua da haur osasuntsua izateko, baita hura alai egoteko ere. Gainera, haren garapenerako hainbat trebetasun ikasteko balio dio: oinez ibiltzen, hitz egiten… Zer dakigu haurren loaren inguruan? Hona hemen bost bitxikeria.

Gaueko esnaldiak
Esnaldi horiek izatea normala da haurrak 6 urte betetzen dituen arte; hori diote adituek. 3 urtetik beherako haurren %40k gaueko esnaldiak izaten dituzte eta %15ek 5 urte betetzen dituzten arte esnatzen jarraitzen dute. Horrek ez du esan nahi zure haurra 6 urte baino goragokoa bada eta esnaldiak baditu loaren inguruko trastorno bat izango duenik; hori osasun profesionalak ikusi beharko du. Gaueko esnaldiei lotuta elikadura daukagu; izan ere, urtebetetik beherako haurren loaren zuzeneko faktore baldintzatzailea da. Askotan entzun ohi dugu haurrak asko jaten badu lo hobeto egingo duela, baina hori ez da horrela. Ikerketen arabera, lotaratu aurretiko azken hartualdian zerealak gehitzeak esnaldiak areagotu ditzake, haurra deseroso senti daitekeelako. Aldiz, ama-esneak gaueko loa hobetu dezake, egunean zehar esnearen konposizioa aldatu egiten delako.

Eguneko loaldiak
Jaioberri bat ia egun osoa lo egoten dela entzun ohi da. Hala da, haurtxoak lo-ordu askoren beharra dauka, oso lo arina du, eta, horren ondorioz, sarri esnatuko da. Pixkanaka handitzen doan heinean, egunez denbora gehiago pasako du esna eta gauez loa sakonagoa izatera pasako da. Haurrek 3 edo 4 urtera arte loaldiak egitea normala, eta beharrezkoa dela esango nuke. Noski, haur bakoitzaren beharrak desberdinak izango dira, haurrak desberdinak direlako, burmuin guztiak desberdinak direlako; pertsona guztiok desberdinak garelako, alegia. Hala ere, 5-6 urte egin arte, eguerdietan une lasai bat izatea gomendatzen da.

Amesgaiztoak
Guraso askok esaten didate haur txikiek, 2 urtetik beherakoek, lo egitean nahiz lokuluxketan ametsetan egiten dutela edo gauean amesgaiztoak izaten dituztela. Egia esateko, haurrak 2 urte betetzen dituen arte ez dira horrelakoak gertatzen. Adin horretatik aurrera, esnaldiak ager daitezke ametsen ondorioz. Horiek maneiatzeko hainbat estrategia erabili daitezke. Esango nuke horietan garrantzitsuena haurrarekin hitz egitea dela gertatzen zaionaren inguruan mintzatzeko eta, hain zuzen ere, lasaitasuna emateko. Hainbat ipuin daude eskuragarri ametsak eta beldurrak lantzeko.

Nekatu haurra egunez
Hainbat alditan esan eta entzun dugu hori. Hara zer-nolako akatsa, ordea! Egunez zure haurra nekatzea gauean hobeto lo egiteko izugarrizko akatsa da. Izan ere, nekatuta iristen den haur bati lo egiten laguntzea zailagoa da, atseden okerragoa izango du eta litekeena da esnaldiak areagotzea. Beraz, zaindu zure haurren beharrak atseden egokia izan dezan.

Negar egin dezala
Urte askoan familia askok erabili duten metodoa izan da. Denborarekin gero eta familia gutxiagok erabiltzen dute gaur egun, eta ziur nago erabili edo erabiltzen duenak bestelako estrategiak ezagutzen ez dituelako dela. Gurekin egin zuten moduan, gaur egungo hainbat gauza jakinez gero, beste era batera lagunduko ziguten, ziur nago. Haurra negarrez uzteak ez du loa hobetzen; hori erakutsi dute ikerketek, eta, gainera, haurraren garapen emozionalean eragina daukala ikusi da. Tximuekin egindako ikerketetan oso argi ikusi zuten ondorioak zeintzuk ziren. Tximu talde bat bakarrik utzi zuten eta beste taldeari panpina bat eman zioten. Panpina zuten tximuak lasaiago egoten ziren bakarrik uzten zituztenak baino. Azken horiek beraien haserrea ateratzen zuten, eta agresibitatea erakusten hasi ziren ikerketan. Horrela, bakarrik sentitzen ez zen tximua lasaiago zegoen, eta zure haurra ere lasaiago egongo da zure eskuak, besoa edota presentzia gertu badauka. Beraz, inoiz ez utzi zure haurrari negar egiten; emaiozu behar duen arreta.