Azkenaldian oso modan dago haurrekin edozein gaiaz hitz egin nahi badugu hori lantzen duen ipuina eskuratzea. Beharbada, Txabi Arnalen ikasle izateak kalte (on) handia egin didalako izango da, baina argi daukat ezin diegula geure txikiei (eta ez hain txikiei) edozein material eskaini. Zoritxarrez, gaiak lantzeko ipuinak irakurtzearen jarrera horrekin ondorio negatibo batzuk pairatu ditzakegu.

Batetik, gai tabuen kasuan, naturalizatu beharrean, eduki didaktiko bihurtzen ditugu. Eta noski, beharbada, helduok euskarri bat behar dugu zaila egiten zaigun zerbaitetaz aritzeko, baina… Benetan beharrezkoa al da txupetea uzteko liburu bat? Agian zure kasuan bai, baina ezin da orokortu. Hau da, ezin dugu txupetea uzteko… liburua; titia uzteko… liburua; pixohiala uzteko… liburua; etxez aldatzeko… liburua; eta abar luze bat. Denerako ez da posible liburu bat behar izatea. Sinistu dezagun guraso eta heldu gisa ditugun gaitasunetan.

Bestetik, ez dezala ipuinak elkarrizketa ordeztu. Alegia, eramaten dugun materiala ez dadila izan haurrak gaiarekiko izango duen harreman bakarra. Erabili dezagun materiala euskarri gisa eta hori aitzaki hartuta eman diezaiegun haurrareiko elkarrizketari eta bere jakinduriari lekua.

Azkenik, literatura gorrotatzeko (edo gutxienez ez gozatzeko) arriskua daukagu. Izan ere, liburuekin duten erlazio bakarra gaiak lantzeko bada, desatsegina suerta dakieke eta guraso eta hezitzaile bezala, pertsonalki, nire inguruko haurrek irakurketarekin goza dezaten nahi dut.

Beraz, ez diezazkiegun liburuak ikaspenetara mugatu.

Bestalde,  garaiotako ohitura bihurtzen ari da famatuek (influencerrek, telebista aurkezleek…) haur-liburuak ateratzearena, bereziki gai gordinak, zailak, modakoak… jorratzen dituztenak, heriotza tarteko, noski.

Bada, honekin ere argi ibili beharko dugu; egilea profesional bikana izan daitekeelako bere arloan, baina ez da zertan ez pedagogo ezta idazlea izan behar. Eta, zoritxarrez, argitaletxe handiak salmentaren baitan mugitzen dira.

Honengatik guztiagatik, erne zer eta nola eskaintzen diezuen zuen txikiei. Izan daitezela literatura eta ez ipuin soilak; oinarria ez dadila edukia, gozamena eta istorioa baizik; elkarrekin partekatu eta elkar goxatzeko unea izan dadila eta ez zerbait ikastekoa. Bide horretatik bai, bide horretatik asko ikasiko duzue, elkarrengandik.