Nire haur desiratuak, nire laguntza behar duzue, eta nik zeuena.

Azken urteetan jazarpena eta isolamendua jasaten ari naiz. Pertsona heldu batzuek, hezkuntzako laborategietan sortu duten otso batengatik ordezkatu naute ipuinetan, asmo argia dute;   ez dute nahi existitzen naizenik  jakin dezazuen

Beste otso honek, jaten dituen basoko animaliekin  adiskidetasunez jokatzen du, elikatzen ez den edo beganoa den otsoa dela sinetsaraziz.

Hasieran grazia egin zidan haren agerpenak. Barre asko  egin nuen bera agertzen zen ipuinekin.

Gerora  kezkatzen hasi nintzen, liburutegi eta liburu dendetan nik baino presentzia handiagoa duela egiaztatu nuelako.

Eta gaur egun asaldatuta nago, antzinako ipuinetan ere kokatzen ari direlako otso berria, nik ehunka urte daramatzat nire lana egiten. Eta hori bai ezetz!

Ni ipuinetan egotea eta basatia izatea behar duzue. Nik arriskua ordezkatzen dudalako. Ezkutatu eta babestu  nahi zaituzten adinduak egon arren, bizitzak ere baditu arriskuak, eta nik  (ogroak, sorginak, erraldoiak, errege apetatsuak … bezalako beste lankide batzuek bezala) ipuinetan ordezkatzen ditut. Ipuinetan , modu argian garbi gainditu naiteke. Hiru txerritxoetan nagusiak,   zazpi antxumeetatik  txikienak … gainditu egiten naute. Izan ere, horixe naiz, arrisku-abisu bat eta fikzioaren bidez gainditzeko aukera bat. Baina otso begano eta adiskidetsu horrek ordezkatzen banau, antzinako ipuinetan ere … Zer ipuinek  lagunduko dizue bizitzaren biderako prestatzen?

Zuen laguntza behar dut, desagertzeko arriskuan nagoelako. Eska iezadazue ipuinetan, klasikoetan behintzat, horrela baliagarria izan baitaiteke zuen hazkundean.

 Agurtzen naiz, ipuinetan berriz  zuek ikusteko irrikaz,

… zuen otso basatia.

Ilustrazioa Raúl Guridik egin zuen nire lagun Diego Magdalenorentzat.