Donostia erdialdean dagoen natura-gunea da Cristina Enea Parkea. Leku lasaia eta atsegina da, eta oso egokia atseden une bat hartzeko. Bertan bizi diren animaliei eta landareei arreta jartzea ere oso gomendagarria da. Urumea ibaiertzean kokatua, ekosistema bereziki interesgarria dago Cristina Enean.

Parkeak komunak, bizikletentzako aparkalekua, iturria, eta jolaslekua ditu sarrera nagusian. Jauregiaren edo Cristina Enea Fundazio inguruan, berriz, badaude komunak eta iturria baita ere.

Parke historikoa

Parkea sortzeko lehen urratsak XIX. mendearen bigarren zatian eman ziren. Duke baten jabetzakoak ziren lurrak eta hura hildakoan hiriak dohaintzan jaso zuen espazioa, 1919. urtean. Bi eskaera egin zituen jauntxoak: izena ez aldatzeko eta lorategiak pasiera publikorako soilik erabiltzeko.

Bi ibilbide markatuta

Sarrera nagusitik abiatzen da lehenengo ibilbidea. Eskumako bidea aukeratuko dugu eta lehen bidegurutzean ezkerrekoa. Parkearen bazterretik joanda iritsiko gara Cristina Enea Fundazioa hartzen duen eraikinera edo jauregira. Aldapan behera egin beharko dugu urmaelera gerturatzeko eta bidegurutzean ezkerrera hartuta iritsiko gara hasiera puntura.

Bigarren ibilbidea ere parkearen sarrera nagusian hasten da. Eskumako bidea hartu beharrean ezkerrekoa hartuko du. Bidegurutzean, hormaren ondoan, ezkerrera egingo dugu. Laster iritsiko gara parkeko zatirik altuenera eta baso guneak aurkituko ditugu bertan. Poliki-poliki elipsera iritsiko gara. Jauregirako bidea jarraituko dugu Mandasko Dukearen bustoa aurkitu arte. Bertatik hartuko dugu itzulera bidea. Zelaia hainbat puntutatik ikusteko aukera izango dugu ibilbidean zehar. Adi, ipotxen zubia ere zeharkatu beharko dugu-eta uneren batean.

Cristina Enean ahaztu egiten du batek hiri handi batean dagoela. Benetako gozamena da bertan egotea. Umeen aisialdirako espazioak, berriz, asko dira.

Parkearen mapa eta informazio gehiago hemen.

Argazkiaren iturria hemen.