Guraso eta seme-alaben arteko harremanean, funtsezko gaia da komunikazioa. Gure eguneroko harremanetan erabiltzen dugun komunikazio moduari erreparatuz, konturatuko gara haurrekin hitz egiten dugula modu batera, bikotearekin beste modu batera, lankidearekin ere ezberdin… Nork bere burua ezagutzeko ariketatxoa izan daiteke non eta norekin, nola komunikatzen garen behatzea.

kom
Guraso eta seme-alaben arteko harremean funtsezko gaia da KOMUNIKAZIOA.

Komunikatzeko modu asko dago. Komunikatzen garenean, hitzez, aurpegiko adierazpenaren bidez, begiradaz, gorputzez, ahots tonu ezberdinez… egiten dugu.

Gure eguneroko harremanetan erabiltzen dugun komunikazio moduari erreparatuz, konturatuko gara haurrekin hitz egiten dugula modu batera, bikotearekin beste modu batera, lankidearekin ere ezberdin… Nork bere burua ezagutzeko ariketatxoa izan daiteke non eta norekin, nola komunikatzen garen behatzea.

Komunikazio moduek, bestalde, zeresan handia dute harremanaren kalitatean. Hainbat arazok, komunikatzeko erabilitako moduan dute jatorria. Seme-alabak handitzen doazen neurrian, gure komunikazio modua gainbegiratu eta agian birplanteatzea komeni da.

Komunikazioa osasuntsua eta efikaza izan dadin oinarrizko puntu hauek hartu behar ditugu kontutan:

  1. Gorputz adierazpenak eta ahots tonuak komunikazioaren %90a suposatzen dute, hitzak soilik %10 inporta du. Beraz, gure hitzak, gure emozio eta gorputzarekin bat egin behar du.
  1. Hitzezko mezua argia izan behar da. Ahopeko mormoxetak ekiditzea komeni da, deskonfidantza eta inseguritatea eragin dezakete.
  1. Hitz egiten dugunean haurraren begirada bilatu eta mantentzea komeni da, bere atentzioa lortzea errezagoa izango da eta mezua jasotzeko prestatzen dugu.
  1. Gure haurrak jokabide okerra duenean, kritikatu ekintza, ez pertsona. Hau da, “Tentela zara!” esan beharren “A ze tentelkeri egin duzun!” esango diogu. Tentela izatea kontu aldagaitza da, tentelkeria egin hala ez egitea, aldiz, aukeran uzten diogun kontu aldakorra da, konponketa errezagoa duena.
  1. Mugak jarri eta ardurak banatu. Mugak jartzerakoan, mehatxuak egitea baino hezitzaileagoa da ardurak banatzea. Ardurak hartu eta betetzeak haurra garrantzitsu sentiarazten du. Hori bai, ardurak haurraren neurrikoak izan behar dira. Adibidez:

 

  • “Jostailuak jaso, bestela ez gara kalera joango!” MEHATXUA.
  • “Jostailuak jasotzea zure ardura da, baina nahi baduzu lagunduko dizut, jaso dezagun elkarrekin!” MOTIBAZIOA.
  • “Zein da logela jasotzearen arduraduna? (zu) Aste honetan ez duzu egin… Nahi badezu geroago lagunduko dizut eta zuk lagundu neri garbigailuaren ardurarekin, ados? Hala ere, ez dut uste nire laguntzaren beharra duzunik zure gela antolatzeko, pasa den astean oso txukun utzi zenuen” ARDURA BANAKETA, NERABEA.

 

Adinaren arabera moldatu behar dira ardurak.

 

  1. Ez agindu gero beteko ez dituzun gauzak. Poz zein haserre beroaldietan, gero beteko ez diren aginduak eman daitezke, Lekuz kanpoko zigorrak ezartzen dira “Bost egun lagunekin irten gabe!”, adibidez, edo lekuz kanpoko promesak egin daitezke “Gaur ez baina bihar barraketara joango gara arratsalde osoa!”. Ondoren ezpadugu esandakoa beteko, hobe da isiltzea, bestela ,gure hitzaren sinesgarritasuna kolokan geratuko da gure seme alaben aurrean, eta bestalde, konfidantzaren kalterako izan daiteke.
  1. Sentimenduetaz hitz egitea gauza arrunt bilakatu. Emozio eta sentimenduak konpartitzeak komunikazioa hobetuko du. Adierazi zureak eta galdetu besteari zeintzuk diren bereak, “Ni minduta nago. Zergatik egin duzu hori? Zerk eraman zaitu hortara?”… hau ere adinaren arabera egokitu beharko da.

Gure komunikazio modua hobetzeak, kalitatezko harremana bideratzen lagunduko digu !!

Esan beharreko guztia, funtsezko osagaiak diren maitasuna eta errespetuz adierazi!!