Gaur egun, oraindik ere, logopedia oinekin lotuta dagoen lanbidea dela pentsatzen dute askok, batez ere, bi espezialitateen izena antzerakoa delako; baita logopedek soilik /R/a ondo ahoskatzen edo “marranta” (ronkera) duten pertsonen kasuetan laguntzen dutela bakarrik; baina logopedak bere lan-eremuetan, askoz ere eginkizun gehiago ditu.

Historian barrena, pertsonek beti, beste pertsona batzuen laguntza behar izan dute, eta hor hasten da profesional askoren lana, besteak beste logopedarena. Logopedak, komunikazio-arloetan patologiaren bat duten pertsonei baita gure haurrei laguntza ematea. Logopeda batek, bere diziplina barruan arazo bat konpontzeko, edota erabat konpondu ezin denean, arindu eta eramangarriagoa egiteko behar dituen teknikak erabiltzen ditu.


Logopediako diziplinak, haurren hizkuntza barruan dauden eremu (ahozko, idatzizko nahiz keinu bidezko hizkuntzaren) patologia guztien azterketa, prebentzioa, ebaluazioa, diagnosia eta tratamendua biltzen ditu. Patologia horiek ahotsaren, mintzamenaren, komunikazioaren eta aho-aurpegiko funtzioen arazoen bidez adierazten direnean.

Logopedaren eginkizun nagusia eremu horretan zailtasunak dituzten haur guztien komunikazioa ezarri, lagundu, erraztu eta indartzea izango litzateke.

Logopedak dituen esku-hartzeko eremuak ugariak dira; patologia anitzetan esku hartzen du, bereziki honako arazo hauek dituzten haurrekin lotuta: ahots-arazoak, adibidez disfoniak eta afoniak (marranta eta erabateko ahots-galera); hizkuntza-jabekuntzaren arazoak, adibidez hizkuntza-atzerapena edo disfasia (ahozko hizkuntzaren arazoa); ahozko adierazpena, adibidez, dislaliak (hizkiak ahoskatzeko arazoak) edo disglosiak (ahoskera-organoen arazoak, anatomikoak eta/edo fisiologikoak) jaiotzetik dituzten haurrak; irakurmen eta idazmeneko arazoak dituztenak, adibidez dislexia (irakurtzeko gaitasunaren arazoa) edo disgrafia (idazteko duten arazoa); adierazpen-hizkuntzaren eta ulermen-hizkuntzaren arazoak; mintzamenaren jarioaren arazoak, adibidez hitz-moteltasuna (toteltasuna); arnasketaren, xurgatzearen, murtxikatzearen eta irensketaren arazoak, adibidez irensketa atipikoa; hortzen arazoak eta aho-aurpegiko morfologiaren arazoak, horiek haurren arnasketan eragin handia baitute.

Era berean, logopeda baten irudia ere beste zenbait patologiatan funtsezkoa izan daiteke, nahiz eta patologia horietan beste aditu batzuekin batera lan egin dezaketen, diziplina anitzeko taldeetan parte hartuz: gorreria eta orokorrean entzumen-gabeziak dituztenekin, buruko gaixotasunak, garuneko paralisia, autismoa, AFNH (arreta-faltaren nahastea eta hiperaktibitatea) bezalakoekin.

Ikus daitekeen bezala, logopedak lan-eremu oso zabala du, eta lan guzti horiek komunikazioarekin lotuta daude. Guzti honekin gure lanbidea ezagutzera eman nahi diot artikulu hau irakurtzen duten gurasoei, logopediaren arlo eta ikuspegi guztiak kontutan izan dezaten.