Mireia Centeno kolaboratzaileak hezkuntzan lan egiten du Psikologo moduan, ikasturte amaiera eta balorazio bilerak aitzakia moduan hartu ditu “Gehiago egin dezake” izeneko kolaborazio artikulua osatzeko. Guk berarekin hitz egin dugu.

Ikasturte amaiera ailegatzen da eta honekin batera ikasleentzako oharrak gehitzen dira buletinetan. Zoriontzeak, hausnarketak, gomendioak… eta guzti hauen artean honako mezuak errepikatzen dira maiz:

-Kurtsoa ondo bukatu du, baina gehiago egin dezake

-Pixka bat gehiago saiatzen bada, gehiago egin dezake

-Dirudiena baina gehiago egin dezake

-Gehiago egin dezake…

Mezu honen atzean, ideia nagusi bat dago. Gure onena emateko beharra eta garrantzia eta etengabe saiatzea. Baina, zer ba gure onena? Besteentzako onena dena guretzako ere onena al da? Aldagai bakarra al dago gure onenaren atzean?

Zertan saiatu behar gara? Besteek gutaz espero duten hori ematen? Eta zer da guk eman nahi duguna?

Galdera da: benetan gehiago egin dezake?

Agian ikasteka zailtasun bat dauka: Haur asko daude, gaitasun oso handiak dituztenak, eta ez dituztenak emaitza altuak ateratzen. Honen atzean, ikasketa zailtasun bat egon daiteke, askotan gaitasun altu hauek ezkutatzen dutena. Idazketa zailtasuna, irakurketa zailtasuna edo arreta mantentzeko zailtasuna. Zailtasun hori detektatu dezakegu eta egoera onartzen lagundu, edo detektatu gabe, emaitzei garrantzia gutxiago eman.

-Agian emozionalki ez dago momentu honenean. Naiz eta gaitasuna izan eta naiz eta zailtasunik ez izan, batzuetan ez gaude lasai, triste gaude, beldur gara… emozionalak gara eta eragina zuzena da. Emozioa hauek batzuetan oso agerikoak dira, baina beste batzuetan haurrak bere ezinegona ezkutuan darama.

-Agian burua sozialean dauka, momentu honetan garrantzia gehiago ematen diolako. Hau askotan nerabezaroan gertatzen da. Naiz eta alderdi akademikoan saiatu, beste interes batzuk ere badaude, eta adin edo garai batzuetan garrantzitsuagoa izan daiteke alderdi soziala beste edozer baina. Noski neurria aurkitzen lagun behar diegula, baina jakin honek eragina izango duela eta momentuan ezingo duela bere burua ikasketetara erabat zuzendu.

-Sozialki dituen eta izan dituen zailtasunak eragina izan du bere errendimenduan. Aurrekoarekin oso lotuta, alderdi sozialak izugarrizko pisua duenean, eta behar hori ase gabe dagoenean, beste guztian eragina izango duk eta batez ere alderdi akademikoan. Beraz hau ere, kontuan izan behar dugu. 

-Agian ez du motibaziorik. Agian landu dituzten edo lantzen ari diren gaiak ez zaizkio gustatzen. Gaitasuna izan dezake, baina interesik ez. Eskolan egiten diren gauzak, egiten ditu eta egiteko gaitasuna du, baina ez zaizkio interesatzen. Ez diote motibazio eragiten eta naiz eta hauek gainditzeko nahikoa egin, ez da gehiago saiatzen esfortzu handiegia delako berarentzat.

-Agian gehiago egiten du beste alderdi batzuetan. Eskolan lantzen ez diren beste gai batzuekiko azaltzen du interesa eta eskolatik kanpo saiatzen da gai hauekin. Gero hau ez da bere emaitzetan irudikatzen, baina asko saiatzen da. Eta honekin berak nahikoa du. 

-Agian nahiago du gaiak beste era batera landu. Gaiak lantzeko metodologia ezberdinak daude, eta haur batzuk metodologia batzuekin besteekin baina hobeto moldatzen dira, edo gehiago motibatzen dira. Eskolatik kanpo lantzen ditu baina beste modu batzuetara.

-Agian ez du gaitasuna gehiago egiteko. Agin ezin dezake gehiago egin.

Momentuan ahal izan duena egin du.

Gure onena emateko eta ahal dugun guztia emateko momentuak izaten ditugun arren, etengabe horrela bizitzea ez da osasuntsua. Osasun mentala zaindu behar dugu eta horretarako aldagai eta behar ezberdinak hartu behar ditugu kontuan.

Oraindik ere, emaitzekin neurtzen dugu “arrakasta” eta ez plazerrarekin eta disfrutearekin. Benetako arrakasta, bidean gozatzen lortzen da dugu.