Lehengo eta behin, esan beharra dago hainbat urteetan zehar eta Emoki elkartetik azken sei urteetan, ordu ugari ikasle, irakasle eta gurasoekin egon eta gero, askotan atzemateko zaila izaten dela eta agerikoak ez diren jokabideak izan ahal dituztela haurrak eta nerabeak. Orain, uda heltzear dagoela eta eskola bukatzean ordu gehiago izango ditugula haurren aisialdia antolatzeko eta kudeatzeko, interesgarria litzateke digitalizazioari buruz hausnartzea.

Baina, zertan jarri dezakegu arreta gehiago?

Espazio digitalen erabilera haurrak haien lehenengo gailua eskuratu baino askoz ere arinago hasten da. Gehienetan, txiki txikitatik bideoak eta marrazki bizidunak  ikusten dituzte eta askotan bideo-jokoren batera jolasten dute ere, aipatzekoa da edozein momentutan egin dezaketela eta kasu askotan ordu pilo bat igarotzen dituztela pantailaren aurrean.

Honek guztiak garapenean eragin zuzena dauka eta bai neurolinguistikoki bai gorputzean (jarduera fisiko gutxiago egiteagatik, ikusmenean, jokabideetan, etab) eragina izaten ari duela aitortu dezakegu.

Bestalde, kontuan izan behar dugu, gaur egun denetariko informazioa jaso dezaketela bideoen bitartez eta hainbeste aukera daudela horrek haiengan eragin emozional handia izan dezakela.

Haur batek, hainbeste informazio artean, eta bere burmuina garapen prozesuan dagoenean, estres handia sentituko du eta ez badu lortzen aukera horien guztien artean berak nahi edo gustuko duen edozer (denbora gehiago egotea, irabaztea edo berak gustuko duena ikustea) bere frustrazioa handiagoa izan daiteke. Beraz, nagusitzean zailagoa izango da beste egoera batzuetan frustrazio hori kudeatzea. Orduan, zergatik hau diferentea da edo zer topatuko du sarean guraso bezala arduratu ahal diguna?

Gibelean esan bezala, interneten bidez informazio asko daukagu eta ezizen edo profil ezezagun baten atzean pertsona bat dagoela ikasi behar dute. Badirudi askotan foko hau galtzen ari dela edo enpatiaren esanahia ahaztu egiten dugula. Aspaldi jaioak dira “hater” direlakoak eta badirudi onartutzat ematen direla zenbait jokabide. Hala ere, egia da jarrera hauek aurrez aurre askotan ematen direla ere.

Baina ez duguna ahaztu behar, txikiek jendartean eta etxeko esparruan ikusten dutena imitatuko eta jarraituko dutela, beraz, gure magia agente hezitzaile edo guraso moduan egiten duguna izango da eta ez modu kontzientean irakatsi nahi duguna. Horrela, pantailen ikas prozesua sustatzen badugu, haien erabilera etorkizunean ziur egokiagoa izango dela.

.