Estimulazio goiztiarrari buruzko jardunaldiak gidatzen ditu Nuria Sanchez Poveda psikologoak. 0-6 urte bitarteko haurren gurasoei eta profesionalei –irakasle, logopeda, psikologo, psikopedagogo, fisioterapeuta…– zuzendutakoak dira, eta Bergarako Mariaren Lagundia ikastetxean egitekoak dituenak aitzakia hartuta erantzun dizkigu zenbait galdera.

15-nuriasanchez

Zer esan nahi dute estimulazio goiztiarra edo askotariko adimena moduko kontzeptuek?
Gure burmuinaren ahalmenak baloratzeko modu berri batekin dute zerikusia. Neurologian, neuro-hezkuntza deitzen den horretan, egindako ikerketetatik datoz. Helburua da gizakiaren burmuinari buruz dakiguna eskoletan aplikatzea. Askotariko adimena esanda esan nahi dugu adimena askoz ere gauza konplexuagoa dela gaur egun, duela 20 edo 30 urte uste genuena baino, burmuinari ezagutu dizkiogun ahalmen guztiengatik. Adimena inteligentzia testetan neurtzen denetik harago doa; hark ez ditu baloratzen gaur egun oso garrantzitsu jotzen diren adimenak: adimen emozionala, intrapertsonala, interpertsonala… Eta horiek adimen erabat oinarrizkoak dira gizakiaren burmuinean. Bestetik, burmuina organo dinamiko bat da, eta batez ere eraikitzen da bizitzako aurreneko urteetan; beraz, estimulazio goiztiarra diogunean da nola eragiten dugun burmuinean, edo nola elikatzen dugun, ahalik eta ondoen eraiki dadin eta adimen horiek erabili ahal izan ditzan.

Hezkuntza metodologia aldatu beharko da, beraz.
Bai. Nahi duguna da kontuan izatea nola ikasten duten haurrek, eskola egokitzeko, ikasteko gune izan dadin benetan. Ez da eduki batzuk buruz ikastea; horrek ez dakar beti ulertzea eta ikastea. Ikasleak behar dituenak dira gaitasunak lagunduko diotenak pentsatzen eta etorkizunari aurre egiten, gaur egun imajinatzen ere zaila den etorkizun bat.

Askoz ere hezkuntza pertsonalizatuagoa eskatuko du horrek.
Hala da, bai. Hezkuntzak izan behar du ume bakoitzaren ahalmenen eta talentuaren araberakoa. Kontuan izan behar da denok ez dugula berdin ikasten.

Portadako argazkiaren iturria hemen.