Hil baino urtebete lehenago Franz Kafka idazle ospetsuak esperientzia oso bitxia izan zuen. El otro lado del espejo izeneko Facebook perfiletik ekarri du Naroa Martinez Suarez irakasle eta psikopedagogoak Heriotza Haurrekin bere perfilera.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Berlingo Steglitz parkean zebilela Kafkak neskatila bat aurkitu zuen negarrez. Panpina galdu zuelako zegoen negarrez umetxoa. Kafkak erantzun zion aurkituko zutela galdutako panpina eta hurrengo egunerako egin zuten hitzordua leku eta ordu berean.

Kafkak ezin izan zuen panpina aurkitu eta hurrengo egunean gutun bat eman zion umeari. Panpinarena zela esan zion. Honela zioen: “Mesedez ez egin negarrik. Mundua ezagutu nahi dut eta bidaian joan naiz. Gutunen bidez emango dizut nire abenturen berri”.

Gutun sorta baten hasiera izan zen. Elkartzen zirenean Kafkak abenturaz beteriko gutunak irakurtzen zizkion neskatilari. Umea nahigabea gainditzen joan zen poliki-poliki eta elkartzeari utzi baino lehenago Kafkak panpin bat eman zion opari. Ez zen galdutako panpina eta gutun batekin zetorren: “Egindako bidaiek aldatu egin naute”.

Urte batzuk beranduago, eta neskatila nagusiagoa zelarik, paper mutur bat aurkitu zuen panpinaren barruan. Zirrikitu estu batean sartuta zegoen. Laburbilduta, honela zioen bertan idatzitakoak: “Litekeena da maite duzun gauza oro galtzea, baina amaieran maitasuna itzuli egiten da forma berri batean”.

Kafka eta panpina… galeraren nonahikotasuna.