Sexualitateak 3.0 eredu pornografikoari aurre egiteko estrategiak

Gurasoak etorkin digitalak gara. Zerotik ikastea tokatzen ari zaigu gure seme-alabei irakatsi ahal izateko. Zaila egiten zaigu onartzea 10 urterekin eredu pornografikoa haien iruditeri mentalera iritsi dela edota 15ekin pornografia ekoizten ari direla. Bai, ekoizten, sortzen. Bai, gure etxekoak.

Eredu pornografikoari aurre egiteko ditugun baliabide arrazionalek potto egiten dute: aktoreak direla esango genieke, dena muntai bat dela… baita zera ere! Zuzenean webcam bidez ikus badaiteke, ez gara sinesgarriak izango eta argudiorik gabe geratuko gara, lotsatuta gainera. Ez baitugu ikasi naturaltasunez hitz egiten, baizik eta naturaltasuna imitatzen dugu askotan, autentikoak izan gabe. 

Benetan, sakonean, zein da pornografiaren kontra duguna? Ikuslea eszitatzeko, kilikatzeko asmoz sortutako bideoetaz ari gara. Ez dakigu zehazki zer ikusi duten edo zer kontatu dieten lagunek gure txikiei. Agian, lehen pausoa hori konprobatzea litzateke, galdetzea, jakitea. Jakin gabe ere, susmatzen dugu eredu horren balioak gaitzesteko arrazoiak ditugula guraso eta hezitzaile gehienok: erabilera bakarreko harremanak, hutsalak, gizontasunaren zentralitatea semenaren eta faloaren bueltan, emakumeekiko dominazioa, afekturik gabeko harremanak, zuloetatik kanpoko plazerrei protagonismoaren ez…  eredu horrrek kezka sortzen digu. Eta aldi berean, helduok pornografia ikusten DUGU.

Hiru galdera gogor hemen:

Aita, ama, zuek pornoa ikusi al dezute?

Galdera honi erantzuteko prest egoteko garaia da. Aldez aurretik, gure seme-alabekin sexualitateari buruzko gaiak mahai gainean jartzen joatea eskatzen du horrek. Komunikazioa irekitzea eta jarraitua izatea, aipamenak egitea, iritziak ematea, gauzak kontatzea… Galdera hau iristen denean, gure kokapenak zentzua izan dezan, autentikoa eta koherentea izan dadin. Egia esateko prest egon gaitezen. Kontatu nahi ez duguna, ez dugu kontatu beharrik, bestalde, gure intimitatea (eta bikotekidearena askotan ere, baita).

Guretzako zer den garrantzitsua argi izan dezagun hausnartu beharko dugu, hitz egin. Guraso gehienentzat harremanetan konfiantza, afektuak, tratu onak, plazer partekatua, bost zentzumenen indar erotikoa dastatzea, pausoak banaka ematea etapak erre gabe… horrek du ematen dio handitasuna topaketa erotikoei. Nola bizi duzu zuk?

Etxekolan proposamena: gure seme alaben sexu hezkuntzan eragin, gaiak atera, axola zaigunari buruz hitz egiten hasi afalorduetan. Euren iritzi eskatu kritikatu gabe. Jakinminez. 

Zure semeak edo alabak bideo sexyak sortu al ditu bere maitaleren bati bidaltzeko?

Bai, zureak, bai. Sexting bezala ezagutzen denak, kezkak sortzen dizkigu. Ongi egin ezkero, hau da, beldurra sartu ordez, sexting-a ongi egiten irakatsi ezkero, agian kezka gutxiago sortuko ligukela onartu beharko dugu. Eta gainera, modu horretara ez dago haurdunaldirik, ez infekziorik. Hori aitortu beharra dago. Edozein kasutan, online ere, arrisku emozionalei aurre egiteko baliabideak gure egin behar ditugu, gazteei helarazi, umezurtz digitalak izango baitira bestela. Eta ez da soilik erabaki indibidual edo familiarra, komunitateak tratu onetan hezi behar ditugu, baita digitalki ere.

Etxekolan proposamen bat: guk geuk, gurasook, sexting seguru bat egin (aurpegia agertu gabe, lekua identifikagarria izan gabe, eposta berri batetik bidaliz…) zer sentitzen den balioan jartzeko. Esperimentaziotik ezagutzak izateko.

Masturbatzeko pornoa ikusteko, bere gelan lasai uzten al diozu zuen seme edo alabari?

Intimitatea errespetatzea oso garrantzitsua da. Mugikorraren “higienea” ere bai, hau da, ordutegi bat izatea, baldintza batzuetan erabiltzea, aparkatuta uzteko leku finko bat izatea, bere segurtasunagatik mugikorra etxeko egongelan edo denok gauden lekuan  soilik erabiltzea… Horrez gain, ideia ona izan daiteke, pornorik gabe masturbatzen ikastea. Bere irudimenaren bitartez, bere erritmora, bere espazio pribatuan, bideo pornorik gabe, bere ezagun, lagun edo miresten duen horiekin fantaseatuz. Irudimenak infinitora eraman gaitzake eta ez genuke horixe agortzea nahi, ezta? Bideoak inspiragarriak direla ezingo dugu ukatu baina masturbazio inalambrikoak, analogikoak, deslokalizatuak, wifirik gabekoak askatasuna eman dezake eta etorkizunean eskertuko dutela pentsa dezakegu. Autonomia sexuala dei diezaiokegu.

Etxekolan proposamen bat: mugikorraren etxeko kudeaketari buruzko famili-bilera egitea onurak eta kezkak adieraziz (afalorduan elkarrekin egoteko aukera telefonorik gabe, gauean ordutegi zehatz batean itzaltzea…). 

Hau hasiera bakarrik da. Ausardi handia beharko dugu, gure seme-alabek gugan konfiantza izaten jarraitzea nahi badugu. Gertu izan gaitzaten, kritikatik urrundu eta haien errealitateak entzun eta ulertzen saiatu beharko dugu, arrotza egiten zaigun lurralde digital honetan. Mugak onartu, hanka sartzeak aitortu, beldurrak partekatu, aholkua eskatu, esperimentatu eta ikasteko prest egon.