Siroren zilborra izeneko liburua argitaratu berri du Haur Hezkuntzan irakasle den Laura Perez Martinez de Lahidalgak (Aretxabaleta, 1980), umeendako; ipuina idatzi du, eta ilustrazioak ere hark egin ditu.

Lehen ipuina duzu.

Bai! Barruan beti izan dut har hori nik; haur literatura oso gustuko dut, gainera. Orain dela lau urte, pandemiari amatasuna batu zitzaion nire kasuan eta katakrak egin zidan zerbaitek orduan; eta esan nuen: “Ea ipuin bat idazteko gai naizen!”. Halaxe, gauetan hasi nintzen idazten eta ilustrazioak egiten. Ni ez naiz marrazten egunero dabilen horietakoa, eta zerbait txukuna egin gura nuen; hortaz, presarik gabe eta patxada handiarekin lan eginda, bederatzi bat hilabetean bukatu dut.

Haurdunaldi bat izan da orduan.

Bai, eta sekulako bultzada izan da proiektutxo bat nik neuk hasi eta bukatzea. Behin amaituta hasi nintzen pentsatzen harantzago joan nintekeela eta esku artean izango nuen liburuan amesten hasi ere bai. Egia da, gero, pausoa ematea asko kostatu zitzaidala, handikeria iruditzen zitzaidalako, baina badut lehengusu diseinatzaile bat, eta haren bitartez egin dut.

Zer kontatzen du Siroren zilborra ipuinak?

Eguna bere zilborrari begira pasatzen duen hartz baten istorioa da. Gertakari baten ondorioz, burua altxatu eta mundua deskubrituko du. Kezkak sorrarazi eta hausnarketak eragiten dizkidaten gaiak landu gura izaten ditut ipuinetan.

Zein adinetakoei gomendatuko zenieke?

Liburuaren formatuari eta ilustraziori begiratuta, 5 eta 7 urte artekoendako izan daiteke, nahiz eta istorioa edonorendako den. Hala ere, sarritan diodan moduan, gutxienekoa da ipuina; horri esker umeari eskaintzen diogun unea da garrantzitsua.

Barruan zenuen harra ase duzu ala ate bat zabaldu diozu?

Baditut beste ipuin batzuk idatzita eta ilustrazio batzuk eginda. Dena den, esku artean beste proiektutxo bat dut orain, ipuin formatuan beharrean zinema formatuan. Irlandako lagun batek oparitutako eskuz egindako zinematxo bat dut, eta zeta-paperezko irudiak egiten nabil osatzeko; atzetik argiztatuta ipuina kontatuko dut. Sekulako lana da; hortaz, ez dakit noiz bukatuko dudan! Ipuin kontaketa saio batzuk egiteko gogoa ere badut. Hori bai, lan guztiak formatu txikian eta goxoan egin gura ditut.