Gaurkoan Porrotxek helduokin solasean aritzean errepikatzen duen ideia bat ekarri nahi dut gurera (zure baimenarekin Joxe Mari): txikitik handira.

Ezkututik kalera, isiltasunetik gizartera, diskriminaziotik justiziara.
Hezkuntza, hezkidetza, feminismoa, berdintasuna…hitz potoloak dira, handiak. Hauek oinarri dituen jendartea lortu nahi dugu eta horri ekiteko bide ezberdinak jarrai daitezke. Epe luzerako helburu hau lortzearren bide eraginkorrena bilatu beharko genuke, errazena eta motzena izango ez bada ere.

Hezkidetzaz aritu gaitezke profesionalen arteko kongresutan, handitan, baina txikitan aritu beharko gara jostailuak erostean mutil zein neskei aukera berdinak eskeiniz. Berdintasuna, handitan, aldarrikatu dezakegu martxoak 8an, baina kirol froga batean neska saridunei 2 musu eta mutilei eskua emateari utzi beharko diogu, txikitan. Gurasotasun parekideaz idatz dezakegu, baina nork aldatuko dio umeari fardela emakumezkoen komunetan besterik ez badugu aukera?

Garrantzi gutxikoak bezala ikusten ditugun detaile txiki hauek dira gure jendartearen oinarriak jartzen dituztenak. Handitan pentsatzen dugunean txikiari ez diogu dagokion garrantzirik ematen.
Umeekin hitz potolo hauen esanahiaz eta garrantziaz aritu gaitezke eta bakoitzaren gaitasunen araberako hizkera erabiliz gero, ulertuko dituzte. Horrek ordea ez du esan nahiko bere bizitzan aplikatzeko gai izango direnik. Handia txikira eramatea ez da erraza izaten, ezta helduontzat ere.
Etxeko lanak eta ardurak senitartekoen artean banatu behar ditugula argi dugu eta gai izango ginen edonor konbenzitzeko hamaika argudio ematen, baina gure etxean erraza izan da banaketa hori? Eta banaketa parekoa delaz ziur gara? Ez dakit zuek, baina nik biei ezetzarekin erantzungo nieke.

Egoera aldatzeko bi bide ditut, etxekoekin parekidetasunaz, berdintasunaz eta justiziaz aritu edo etxean ditugun lanak elkarrekin zerrendatu eta bakoitzaren gaitasun eta aukeren arabera banaketa egin guztiok justua delaren ziurtasuna izan arte. Lehenego aukerak ordu laurden, ordu erdi edo bi arratsalde eramango dizkit, esfortsu txikia handitan arituz munduko eraldaketa lortzeko. Bigarrenak familia elkartzera, elkarlanean ordu batzuk ematera, adostasunak bilatzera, noizehan behin erabakia birpentsatzera eta moldatzera eramango gaitu. Bide luzea eta neketsuago, txiki asko behar ditugulako handia lortzeko.

Eta oraindik lan gehiago eta etekin hobea ekarriko digun hirugarren bidea jarraitzerik dago: txikitan aritu eta hitz potoloekin uztartu zentzua emanez. Biak bateragarriak, biak ezinbestekoak.
Erreferente teorikoak beharrezkoak ditugu gaurko egoerara nola iritsi garen jakiteko, gure errealitatea ulertzeko eta noruntz jo erabakitzeko. Aldi berean gauza txikietan emandako aldaketak ikusita gure mundua eta errealitatea nola joan den eraldatuz ulertuko dugu eta eraldaketa gure esku dagoelaz ohartzeko baliagarria izango zaigu.
Hitz handien artean bizi ahal izateko pausu txiki asko eman dituzte gure aurrekoek eta milaka pausu eman beharko ditugu guk, beti ere bide motzagoa uzteko gure ondorengoei.

Gurasook gure seme-alabak handitan bizitzea nahi dugu, beraz ekingo diogu txikiari. Uste baino errazago eta askoz ere eraginkorrago!

 

Entzun Maider Garcia De Vicuñarekin izandako elkarrizketa.


 



Maider García de Vicuña naiz, ikasketaz Psikologo eta Sexologoa.
Hainbat Maider ditut barnean, sexologoa, bi semeen ama, irakurzale, bidaiari, feminista, musikari…eta beste hamaika, unean uneko gogo eta baldintzen arabera azalarazten direnak, beraien artean nahasirik maiz.
2002tik Sexologiaren esparruan lan egiten dut esparru ezberdinetan, denbora luzez Sexuen Hezkuntzan eta honekin bat datorren guztia (izate sexuduna, sexu-identitatea, sexualitatea osotasunean, aniztasunaren aberastasuna, sexuen arteko eskubide berdintasuna…) lantzeko saioak egiten haur eta gazteekin, baita eragile eta gurasoekin ere, honetarako aukerak urriagoak badira ere.
Hezitzaile eta hezia naiz aldi berean, dakidana eman eta egunero besteek ematen didatena jasoz, ume eta gazteengandik bizitzarako baliagarriak zaizkidan gauza asko ikasiz. Hala ulertzen dut bizitza, ikas prozesu amaigabe bezala, zeinean egunero, edonork eta edonon zerbait erakutsiko didan.

Amatasuna duela 14 urte hasitako ikas prozesu konzientea da, nahigabe ordea, jaio bezain pronto hasi nuena, neska izateak suposatzen zuena ikastearekin batera ama izateko ereduak ere barneratu nituelako.
Eta hala nola nabil hainbeste urtetan ikasitakoak ahantziz eta emakume, ama, lagun, bikote, feminista, langile,…izateko bide propioak bilatuz. “Ni” pertsonala, bakarra, berezia, askea eta asea eraikiz.

Proiektu interesgarri honetan nire aportazio xumea egiten dut hitzez baliatuz, nire hausnarketa pertsonalak zuekin partekatuz eta zuentzako, beste gurasoentzako, baliagarriak izango direlaren itxaropenaz.

Nire hitzetatik bakar bat poltsikoan sartuko bazenute, pozik!


Iruzkin 1 "Txikitik handira: Nire etxetik mundura."

  1. […] Tikitik handira. Gurasook gure seme-alabak handitan bizitzea nahi dugu, beraz ekingo diogu txikiari. Uste baino errazago eta askoz ere eraginkorrago! […]


Zure iritzia partekatu nahi duzu?

Zure eposta ez da argitaratuko. Derrigorrezko eremuak * bidez markatuta daude.

Utzi erantzuna