Amelia Barquinekin hitz egin dugu be kinka blogeko artikulu hau oinarri hatuta.

Institutuko eta eskolako irakasle hori, ez da makala bideoklip horretan aurkituko duzuna, nire ustez:

-Kantaria mutil gazte bat da, italiarra (aita egiptoarra duena), oihartzun “ipar afrikarrak” / ”musulmanak” gogorarazi ahal dituzten izen eta ezaugarri fisiko batzuekin. Mutil arruntaren itxura du, kalean nonahi aurkitu daitekeena, institutuan egon daitekeena (edo ia, Mahmood apur bat nagusiagoa baita). Auzoko gazte bat. Baina Mahmood ez da loser bat (nire ilobak “pringao” esango luke) eta hedatuta dagoen estereotipoa apurtzen du: Eurovisionen nahiko ondo gelditu zen; arrakasta duen abeslaria da. Ondo abesten du, ondo mugitzen da, goapoa da, estilosoa da. Ondo maneiatzen da elkarrizketetan, gainera.

-Bideoari buruz aurkitu dudan komentario bat ekarriko dut hona: “Can we say this is a Mediterranean video? The song is in Italian with a Spanish title and an introduction of Spanish classical music… The video is shot in Morocco and the cast is made up of Arabic beauties… and Mahmood is Italian with an Egyptian father. Mediterranean pride? Beautiful in a time of division and hate”.

Bale, ez dakit Euskal Herria oso mediterraneoa den, baina edozein modutan ulertzen dugu elkar eta pride apur bat guri ere ondo datorkigu, ezta? Ikasle batzuek bereziki behar dute harrotasun pittin bat gure gizarte arrazista honetan, bene-benetan.

(Italian ere bai. Izan ere, Salviniri ez zitzaion oso ondo iruditu Mahmood Eurovisionera bidaltzea).

-Bideokliparen gaia da bi mutil gazteren arteko erakarpena (abestian ez da esaten zein den protagonisten generoa). Irudiak ez dira esplizituak: begiradak agertzen dira, algarak, irribarreak… eta bukaeran enkontru “metaforiko” bat. Errepikatuko dut: bi mutil gazteren arteko erakarpena bideoklip txulo batean! Hori ez bada primerako errekurtsoa queer errealitatea gelara ekartzeko, irakasle maitea, nik ja ez dakit zer behar duzun!

-Edozein egunetan eraman dezakezu gelara eta horrelako zerbait esan: “begira ze abesti ederra; italiera ez dakigu baina irudien arabera, zein da istorioa?” Bestela, bideoklipa erabili daiteke gelan lanketa apur bat sakonagoa egiteko (“ezkutuan biltzen dira bi mutilak? Zergatik? Eta neskak balira? Eta gure artean, norberaren ingurunean, erraza da genero bereko bi pertsonen arteko harremana?” Tiraka hasteko, diot…).

-Itzulpena eraman daiteke klasera. Konturatuko gara Mahmood lehenengo pertsonan ari dela kantatzen, ni-tik abiatuta. Arranopola, abeslariak ez du beldurrik istorio hori gorpuzteko eta gay moduan gelditzeko. Hori ez da arrunta mainstream bokazioa duen kantari batengan. Argi eta garbi Mahmoodek bideoan ez du maskulinitate heterohegemonikoa performatzen, eta horrek damola. Gertaera hori bereziki interesgarria da mutilaren jatorria kontuan hartuta: horretan ere estereotipoak apurtzen dabil…

-Laburbilduta: dena batera, oso koktel interesgarria da gure ikasleentzat. Guztientzat, jatorriak jatorri. Norberak hor zerbait aurkituko du.

Ez dela perfektua? Nahiagoko zenuke arma disparatzearen keinua egingo ez balu? Irribarre apur bat egingo balu? Eta bideoklipak “feminitate” apur bat gehiago agertuko balu?… Bale, nahi duzun guztia, baina ezer ez da perfektua, aizu… Goazen dagoena aprobetxatzera, ezta?…

Zure ikasleei gustatu bazaie, Mahmooden beste bi abesti hauek ere interesgarriak izan daitezke:

–Soldi. Eurovisioneko abestia. Azpimarragarria: esaldi batzuk arabieraz daude. Ale.

–Mai figlio unico. Hona hemen, gaztelaniazko azpitituluekin. Jatorri atzerritarreko gazte baten identitatearen gora-beherak sumatzen dira esaldien atzean. Iradokitzailea gure gazteekin batera letraren esanahiak bilatzeko eta norberaren sentimenduak eta bizipenak aztertzeko…

Nabarmena da Mahmooden zale porrokatua naizela, ezta? Ez zabaldu hortik, baina Barrio bideoklipak dauzkan 5 milioi bisiten artean, bospasei nireak dira. Beno, igual ez ditut denak kontatu…

Oraindik zerbait

Esan behar dut. Mainstreama izan nahi duen abesti batean erreferentzia klasikoak aurkitzeak limurtu egiten nau (filologia erromanikoan lizentziatua naiz, zer egingo diogu). Eta errima esdrujuloak. Eta italieraren doinuak…

Sai che l’ultimo bacio è più facile
Poi cadiamo giù come Cartagine
Mai, non sparire mai come Isine

Badakizu azken musua errazagoa dela
Orduan Kartago bezala erortzen gara
Inoiz ez, ez desagertu inoiz Isis bezala