Idoia Larrañagarekin bere azken kolaborazio artikulua oinarri hartuta hitz egin dugu.

“Esplorazioaren bidez garatzen gara eta hala barneratzen ditugu ikasketak ere; ohikoa da zerbaiten kaltea hitzez azaldu arren, haurrek beraien esperientziatik frogatu beharra. Eta behin egoera bizi ostean, kalte hori barneratzea. Beraz, ezinbestekoa da haurrek gauzak frogatzeko, bizitzeko eta sentitzeko aukerak izatea.”

Idoiak esplorazio eta motrizitatean arropek duten eraginaz idatzi zuen, hona hemen berarekin izandako elkarrizketa:

Behin baino gehiagotan aipatu da erropek generoaren garapenean duten eragin zuzen eta handia. Eta erabat ados nagoen arren, gaur beste hainbat arlotan ere nola eragiten duten azpimarratu nahiko nuke, erropek generotik haratago duten eraginaz hausnartu nahi dut.

Izan ere, erropek haurren (eta helduon) mugimendu eta autonomian eragin zuzena dutela uste dut; eta mugimendu aukerek eta autonomiak, haurraren garapen globalean.

Esplorazioaren bidez garatzen gara eta hala barneratzen ditugu ikasketak ere; ohikoa da zerbaiten kaltea hitzez azaldu arren, haurrek beraien esperientziatik frogatu beharra. Eta behin egoera bizi ostean, kalte hori barneratzea. Beraz, ezinbestekoa da haurrek gauzak frogatzeko, bizitzeko eta sentitzeko aukerak izatea.

Eta aukera horiek murriztu edota ahalbidetzen dituzten faktoreen artean erropen egokitasunari gutxi erreparatzen zaiola uste dut.

Sarritan ikusten baitira norberak lotu ezin dituen zapatila lokarridunekin, askatu edota lotu ezin dituzten botoidun jantziekin, txiki geratu zaien eta ondorioz indarrez sartzeko laguntza behar duten erroparen batekin… Guzti hauek autonomian eragiten dute, helduon laguntza behar izaten dutelako erantzi edota janzteko, beraiek bakarrik ezin dutenaren sentsazioa eraginez eta autoestimuan eta autoirudian negatiboki eraginez.

Beste batzuetan manga edota praka luzeegiekin ikusten ditugu, material zurrunegiko erropekin, oinhustea zailtzen dien praken azpian janzten duten leotardoekin edota kentzea errezagoa bada ere gona azpiko leotardoekin (neguan hoztu daitezkeen arren)… hauek mugimenduan eragiten diete, estroputz egiteko aukerak areagotzen direlako, eskuak tapatuta izatean gauzak hartu edota heltzeko zailtasuna sortzen zaielako, elastikoak ez diren erropekin mugimendu aukerak murrizten zaizkielako, labantzeko arriskua handitzen delako…

Entzun ere hainbat gauza entzuten dira: ez zaitez zikindu, gonarekin hankak itxita izan barruko erropa ikusi ez dadin, erropa hori garestia da horrela ibiltzeko… guzti hauek haurraren mugimenduan eta jarreretan eragingo dutelarik.

Haur bakoitza bakarra dela jakinik, hauei behatu eta janzten diogun (edota eskaintzen diogun) horretaz hausnartzera gonbidatzen zaituztet. Autonomiaz eta mugimenduaz gozatzeko aukerak eskaintzen dizkien erropez hausnartu eta hauek eskaintzeko apustua egiteko.

Eta hau ez da erropak ez berrerabiltzeko dei bat, inondik inora. Baina bai, jasotako hori gure haurraren beharretara egokitzekoa: mangak edota prakak puntada batzuekin txikituz kasu. Ezta erropa batzuk ez erabiltzeko deia ere, baina bai sortzen dituzten zailtasunez hausnartzekoa.