Haurren eskubideen konbentzioa haurrek helduek beste eskubide dituztela aitortzen duen nazioarteko agiria da. Agiri horrek haurra fisikoki, mentalki, sozialki, moralki eta espiritualki askatasunez eta duintasunez garatzeko eskubidea duen pertsona bezala aitortzen du. 

Gianfranco Zavalloni irakasle italiarrak “Haurren Nazioarteko Eskubideen aldarrikapen gutunari” beste eskubide zerrenda bat gehitzea proposatzen du:

  • HAURREN ESKUBIDE NATURALEN GUTUNA (Gianfranco Zavalloni)
    • Aisiarako eskubidea: helduengatik antolatuta ez dauden denbora tarteak, arreta galtzeko denbora.
    • Zikintzeko eskubidea: arearekin, lurrarekin, belarrarekin, hostoekin, harriekin, urarekin jolastu, lokatza egin.
    • Usaintzeko eskubidea: usainaren plazera sentitu, naturako lurrinak ezagutu.
    • Elkarrizketarako eskubidea: hitz egiteko aukera izan, entzuna izateko aukera izan eta gainontzekoak entzuteko aukera izan.
    • Eskuak erabiltzeko eskubidea: materialak ezagutzeko ukimena erabili, lokatza modelatu, sokak lotu, …
    • Haziera on baterako eskubidea: jaiotzetik elikagai osasungarriak hartu, ur freskoa edan eta aire garbia arnastu.
    • Kalerako eskubidea: plazan modu librean jolastu, kalean paseatu, herriez eta hiriez gozatzeko aukera izan.
    • Basatia izateko eskubidea: basoan etxola bat eraiki, zuhaitz artean gorde-gordeka jolastu eta zuhaitzetan gora igo, errekan bainatu, leku garaietatik salto egin, jauzi eta berriz jaiki.
    • Isiltasunerako eskubidea: haizea nola dabilen, txoriek nola kantatzen duten sentitu, uraren burbuilak eta basoaren marmarra entzun, lasaitasuna.
    • Ñabarduretarako eskubidea: egunsentia eta ilunabarra ikusteko eta gauez izarrak eta ilargia miresteko.

Haurren eskubide naturalak aldarrikatu eta errespetatu ditzagun, herriak jolasez bete, natur espazioak erabili eta elkarrekin bere ingurune osoarekin errespetuan biziko den eta inklusiboa izango den herri hezitzaileranzko bidea egin dezagun. Guztion esku dago, guztiok merezi dugu.