Urtebetetze festetan eta Gabonetan… Zer egin?

Badator Gabon garaia, hasi dira gure postontzietara jostailuen katalogo berriak sartzen, eta bat-batean alabak aurkitu berri duen jostailu eta jolasen katalogo hori bilakatu da liburu maitatuena. Berau hartu eta Olentzerori eskatuko dizkion opariak aukeratzen hasi da. Asko. Egunero. Ez gure gustukoak.

Guraso moduan erronka itzela suposatzen dute Gabonek; kontsumokeria absurdo honen olatuan surf egiten ikasi bagenuen, guraso bilakatzean laster konturatuko gara olatua eta agian itsasoa bera ere aldatu dela, beste parametro batzuetan kokatu behar gara.

Ez Gabonetan besteko intentsitatearekin baina egoera antzekoak bizi al ditugu urtebetetze festetan ere. Zer egin? Nola jokatu? Nor ausartuko da gaia koadrilan ateratzen? gaiarekiko kezka azaltzen? …Eta familian?

Karmele Jaiok idatzi zuen ondorengo testua urtebetetzeen inguruan, aspaldi:

Haurren urtebetetze batean nago, askotan ikusi dudan eszenaren aurrean. Urteak bete dituen neskatoak urduri ireki ditu opari guztiak, bata bestearen atzetik. Dinamika hau da: bat, oparia ireki; bi, gain begirada bat bota; eta hiru, albo batera utzi beste bat irekitzeko. Paperean bildutako oparien aurrean neskatoa urduri jarri da, baina behin opariak irekita, plof, hor amaitzen da urduritasuna, jakin-mina, poza. Irekitako opariei funtzionarioak txosten teknikoari bezala begiratzen dio, halako ilusioz, halako gogoz. Ilusio gehiago dago oparia erosi dutenen begietan.

Gozo–eltze bat ipini dute, eta umeak korrika joan dira soketatik tira egitera, pozik, gogotsu. Gozoen zakua apurtzean, batzuk jaso dituzte, baina gero lurrean utzi dituzte hainbat gozoki, piruleta eta txikle. Zerbait lizuna dago lurrean geratutako goxokien irudian.

Umeak kontsumoak gaindituta daudela ikusten dudanean zerbait gaizki egiten ari garenaren sentipena izaten dut: telebistako iragarkiek pozoindurik ikusten ditudanean edo euren sortzeko gaitasuna ezabatuta merkatal guneetan igarotako asteburuekin. Low cost urtebetetzeak berreskuratu beharko genituzke. Gozo-eltzearen ordez, zakuen lasterketa bat antolatuz; edo koilara gainean arrautza jarrita ahoan sartu eta korrika eginez. Urteak bete dituen umeari gurasoek urtean zehar desiratu duen opari bat egitea gustatuko litzaidake, eta lagunen opariak marrazki bat, eskulan bat edo abesti bat izatea.

Bizi dugun krisi ekonomikoak ondorio latz asko ditu. Baina agian izan daiteke aukera bat inertzia kontsumista batzuk alde batera uzteko eta argitzeko aisia eta kontsumoa ez direla gauza bera. Ados, ekonomia berpizteko erosi eta saltzea beharrezkoa da, eta ez naiz ezer erosi gabe bizitzeaz hitz egiten ari: erosteaz gain gauza gehiago egiten jakiteaz ari naiz, edo modu arduratsuagoan kontsumitzen ikasteaz. Argi baitaukat ume bat gehiago poztu daitekeela itsumandoka jolasten, Monster High panpinen azken modeloa eskuratzen baino.

Testu honi laguntzen JeongMee Yoon y Jonathan Hobin-en argazki hauek aurkitu genituen Iñigo Beristainen maktub blogean. “Haurtzaroaren gorazarrea” izenburupean egin zen 2012ko Getxophoton egon ziren argazki hauek.

Hausnarketarako baliogarri?