Gurasoen garrantzia haurren aisialdian

Ilunabarreko testigantzak:

• Maddi: “ Maddi naiz eta 7 urte ditut. Egun guztia ikastolan egon naiz eta handik irtetean ingelerara joan naiz. Etxera heltzean gaur ere gurasoak kopetilun zeuden. Saiakerak egin ditut beraiekin jolasteko baina errieta egin didate eta ohera bidali naute zigortuta… “

• Maddiren gurasoak: “ egun guztia lanean pasatu dut, lanetik irten eta erosketak egin, jatorduak prestatu eta etxea txukundu dut. Lasai egoteko unea iristean berriz alaba oihuka, korrika eta zirikatzen hasi zait eta gogait egin nau! Kokoteraino nauka ez didalako jaramonik egiten eta  jada ez dakit zer egin berarekin!. Ez dakit zer demontre gertatzen zaion…”

Lanik edo zereginik gabeko denbora , atsedenezko, erosotasunezko egoera, bereziki lanetik (betebeharretatik) kanpo eta nahi den eran bete daitekeena da aisialdia, (hiztegian begiratuz gero). Orduan, zer da Maddik erosotasunezko egoera batetan eta nahi duen eran egin nahi duena????

Erantzuna ez da batere konplexua, bai ordea erantzun hori gauzatzeak guraso askoren egunerokotasunean ekar lezakeen aztoramendua. Izan ere, haurrek aisialdian nahi duten “bakarra”, lagunekin gozatzeaz gain, gurasoekin gune goxoak igarotzea da; edo zuk zeuk guraso zaren aldetik ez al duzu atsegin maite duzun pertsonekin egotea??

Noski, haurrak eskolara eraman, lanera joan, jatorduak prestatu, etxea txukundu, erosketak egin, haurrak jaso…uff!! Luzea da gero eguneroko zereginen zerrenda!!  Asko dira gaur egungo gurasoen betebeharrak, baina, haurren oinarrizko beharrak, (baita afektiboak ere) betikoak izaten jarraitzen dute.

Zergatik parte hartu seme-alaben aisialdian?

Haurrentzat beharrezkoa da etxekoen gertutasuna eta babesa sentitzea, beraiekin jolastea eta gurasoentzat garrantzitsuak direla sentitzea.  Ezezaguna, erraldoia eta maiz iluna den mundua azaltzen hasia zaie begi aurrean eta konfiantza giroan lasaitasunezko uneak igarotzea ezinbesteko zaie. Ezjakintasuna, urduritasuna, beldurra, bazterkeria, segurtasun eza… bezalako sentimendu ezkorrak poza, norberarekiko konfiantza eta lasaitasuna bilakatu daitezke gurasoekin jolasean tartetxo bat igaro eta gurasoen babesa eta goraipamena lortuz gero.

Maiz jarrera ezegokien (agresibitatea, jaramonik eza, errespetu falta…) bidez aldarrikatzen dute haurrek gurasoen arreta. Jarrera hauek bideratzea ez da uste bezain korapilatsua, edabe magikoa haur eta gurasoak jolasaren zuku goxoan ongi nahastean baitatza. (Jolasaren zukua diot, jolasa gurasoak bezala, haurren garapenerako ezinbesteko delako. )

Gomendioak

Ez da erraza heldua izatea, baina, askotan ahaztu egiten dugun arren, ezta erraza ere haurra izatea. Helduon betebeharrak asko dira baina baita haurrek egunerokotasunean gainditu beharreko erronkak ere.

Beraz, ez al du Maddik bere erara gurasoen arreta eskatzen? Eta ez al du arreta hori merezi? Izan ere, gurasoak guraso eta haurrak haur zareten heinean, ez al da eguneko “betebeharrik” politena elkarrekin jolasteko tarte bat hartzea?? 

Argazkiaren iturria