Naturaren presentzia handiagoa aldarrikatzen dute educarenverde blogean.
“Hiritartu egin da gizartea, eta bizimodu modernoago honetan gero eta gehiago aldentzen ditugu neska-mutikoak eta natura”, dio Heike Freire kazetariak educarenverde izeneko blogean. “30-40 urteotan umeek askatasun eta autonomia eremu handia galdu dute. Kaleak atzera eta aurrera ibiltzeko gune bihurtu ditugu; ez dira jada egoteko tokiak. Kontaminatuta daude, eta zaratatsuak eta arriskutsuak bihurtu ditugu. Gainera, asko jaitsi da auzotarren arteko elkartasuna”, dio.
Freire ez da gaur egungo egoerarekin oso baikorra, eta kezkatuta agertzen da umeek etxean edo eremu itxietan ematen duten ordu kopuruarekin. Dio gehienetan helduen zaintzapean daudela eta pantaila distiratsuen eraginpean. Portugaleko Univerdidade do Minhok egindako ikerketa bat aipatzen du: “Hamabi urtetik beherako adin txikikoek denboraren %76 ematen dute eserita edo etzanda, eta egiten duten jarduera fisikoa —gidatutako kirol saioak, gehienetan— ez da nahikoa sedentarismoaren eragin ezkorra arintzeko”.
Egunaren zati handiena eremu itxietan, eta errealitate artifizial, birtual edo abstraktu batez inguratuta egoteak arazo fisiko eta psikologiko askoren iturria izan daitekeela dio Freirek. Akaso oso muturreko egoerak planteatzen ditu kazetariak baina umeek —eta gizakiak oro har— kontaktua, mugimendua, jolasa eta harreman zuzenak behar dituztela dio.
Analfabetismo ekologikoa
Freirek garrantzia handia ematen dio naturarekiko kontaktuari, bereziki haurtzaroan. Biofobia —beldurra pertsona edo animaliekiko harremanei— eta analfabetismo ekologikoa ditu hizpide bere tesietan, eta eskola eredu berri baten defentsa egiten du. “Sintoma horiek gehienak hobetu egiten dira naturarekiko harremana estuagoa denean”.
Albistearen eta argazkiaren iturria hemen.