Seme edo alaba bakarra hezterakoan familia kanpora begira zabaltzea garrantzitsua da

Lainezaz beteak, berekoiak, hauskorrak… orokorrean fama txarra dute seme edo alaba bakarrek, baina anaia-arrebarik ez izateak ez du zertan ezkorra izan behar. Bestelakoetan moduan neurri handi batean gurasoen jarrerak finkatuko du umearen garapena. Eta bai, anaia-arreben gabeziak problematika espezifiko batzuetara konfrontatzen du umea, baina konpentsa daitezke.

Haur bakarrak, gehienetan, familiaren arreta guztia jasotzen du —protagonista ia bakarra da— eta sarri gainbabestua dago. Honek baditu bere ondorio onak zein txarrak: familian oso seguru sentitzen da, baina kanpora begira, akaso, ez hainbeste. Bakarra izatera gurasoen kontrola zorrotzegia izan daiteke eta exigentzia maila gehiegizkoa… Helduen beldurrak ere ume bakar baten gainean islatzen dira, eta hori arazo iturri izan daiteke umearen garapenerako. Neurririk hartu ezean umea helduen munduan biziko da gehiago haurrenean baino. Bestetik, anaia-arrebekin modu naturalean garatzen diren jolasaren zentzua, rol desberdinak jokatzeko aukera edo agresibitatea adierazteko eta kanalizatzeko aukera eskasagoak dira.

Horrelakoetan garrantzitsua da familia kanpora zabaltzea. Gonbidatu lehengusu-lehengusinak, edo laguntxoak etxera, eta eman izena udalekuetan, taldeko kirol jardueretara edo antzeko ekintzetan. Hori guztia umearen nortasuna kontuan hartuta garrantzitsuena haurra ondo sentitzea baita.

Albistearen eta argazkiaren iturria hemen (frantsesez).