Naturarekiko kontaktuak lagundu egiten die seme-alabei distantzia luzeko ikusmena sarriago praktikatzen, pantailen aurrean orduan pasa beharrean.

Ikusmena funtsezko zentzua da gizakientzat, eta bizitza osoan zaindu egin behar dugu. Haurtzaroan, askok entzun izan diegu gure gurasoei filmak ikustean telebistatik urrundu beharra zegoela edo ikusmen-arazoak izango genituela, eta, neurri abtean, arrazoi zuten. Azken urteotan, ebidentzia zientifikoak iradokitzen du aire zabalean denbora pasatzeak miopia izateko arriskua murrizten duela.

Haur miope batek hurbileko objektuak argi ikus ditzakeen bitartean, urruneko objektuak lausotuta ikusten ditu. Adituen arabera, gero eta arazo handiagoa da haurrek denbora gehiegi ematen dutela beren inguruan dauden gauzak begiratzen, distantzia handiagoetara dauden gauzak begiratu beharrean.

Claire McCarthy doktoreak, Boston Children ‘s Ospitaleko lehen mailako arretako pediatra eta Harvard Unibertsitateko Medikuntza Eskolako pediatriako irakasle laguntzaileak, hiri-inguruneetan bizitzera ohituta dauden haurrek naturaz nahiz errutina-aldaketaz gozatzeak miopia prebenitzen edo haren hazkundea geldiarazten nola laguntzen duen aztertu zuen.

Zer da miopia?

Miopia ikusmenaren nahasmendu arrunta da, erretinaren aurrean irudiak fokuratzen direnean gertatzen dena, erretinaren gainean egin beharrean. Hori ikuspegi lausoan gerta daiteke. Miopia begi-globoa luzeegia denean garatzen da, eta sartzen ari den argia erretinaren gainean zuzenean fokuratzea saihesten du. Korneak edo kristalinoak forma anormala dutenean ere gerta daiteke.

Pixkanaka edo azkar ager daiteke, eta sarritan areagotu egiten da haurtzaroan eta nerabezaroan. Eskolaurreko adinean dauden haurren % 5i, eskola-adinean dauden haurren % 9ri eta nerabeen % 30i eragiten die gutxi gorabehera, zehaztu zuen McCarthyk Harvard Health Publishing-en, Unibertsitateko Medikuntza Eskolako osasun- eta ongizate-aholkuak dituen webean.

Adituak kezkatuta daude azken hamarkadetan miopiaren munduko prebalentzia bikoiztu egin delako eta pandemiak fenomenoa areagotu egin duelako. 2021ean, Hong Kongeko zientzialariek atzeman zuten koronabirus berriaren pandemiaren ondorioz izandako konfinamenduek eragina izan zutela haurren ikuspegian. British Journal of Ophthalmology-n argitaratutako ikerketa baten arabera, miopia kasuak ugaritu egin ziren, eta ikertzaileek pantailekiko esposizio handiagoarekin ez ezik, aire zabalean denbora luzea igarotzeko ezintasunarekin ere lotu zituzten.

Begi-globoa oso handia denean gertatzen da miopia. Geneek garrantzi handia dute, baina gero eta ikerketa gehiagok garapen-faktoreak daudela erakusten dute.

Harvardeko pediatriako irakasleak esan zuenez, “ikerketak erakusten du zenbat eta urte gehiago eman eskolan orduan eta miopia arrisku handiagoa dagoela. Ikerketek adierazten dute, are modu fidagarriagoan, aire zabalean denbora pasatzeak murriztu egin dezakeela haur batek miopia garatzeko arriskua “.

Zergatik aire libreko denborak miopia murriztu dezake?

Haurrak hazi eta garatu ahala, haien bizimoduek eragina dute organismoaren garapenean. Deselikatuta dagoen haur bat, adibidez, baliteke elikadura hobea izango balu bezainbeste ez haztea. Haurtzaroan obesitatea garatzen duen haur batek askoz aukera gehiago ditu bizitza osorako obesitatea izateko.

Era berean, beti hurbileko gauzei begira dagoen haur baten begiak horretara egokitu daitezke eta urrutira ikusteko gaitasunaren zati bat gal dezakete.

“Miopiak arazoak eragin ditzake zentimetro gutxi batzuk baino gehiagoko distantzia ikustea eskatzen duten eguneroko zereginekin, hala nola eskolara joatea edo gidatzea, eta, horrez gain, miopia duten pertsonek itsutasuna eta erretina erortzeko arrisku handiagoa dute. Arazoak ezin dira beti betaurreko pare batekin konpondu “, ohartarazi zuen McCarthy doktoreak.

Nola zaindu seme-alaben ikusmena?

Urrats handi bat da zure semeak denbora errgulartasunez aire zabalean igarotzea, egunero, ahal bada. “Hori da modurik onena gauzak urrutira begiratzen dituztela ziurtatzeko. Era berean, modu ezin hobea da aktiboagoak izan daitezen, D bitamina nahikoa lor dezaten eta bizitzarako garrantzitsuak diren trebetasun batzuk ikas ditzaten. Eta saiatu zure seme-alabak zenbat denbora pasatzen duen pantaila baten inguruan “, kontatu zuen Harvardeko espezialistak.

Haurrek eskolako-lanak egiten dituzte ordenagailuetan, eskuko telefonoarekin komunikatzen dira eta, gainera, jostailuekin jolastu, marraztu edo beste jarduera batzuetara jolastu beharrean denbora gehiegi ematen dute gailuetan. Horregatik gomendatzen da familia bakoitzean pantailekiko esposizioari buruzko oinarrizko arau batzuk adostea. Ameriketako Estatu Batuetako Pediatria Akademiak egunean bi ordu baino gehiago entretenimendurako gailu digitalak gomendatzen ditu.

Gutxienez urtean behin oftalmologoarengana joan, bere semearen ikusmena erregulartasunez kontrolatzeko. Pediatra gehienek ikusmen-azterketak egiten dituzte erregulartasunez, baina garrantzitsua da gogoratzea oinarrizko azterketek ikusmen-arazoak izan ditzaketela. Egokiena da oftalmologo batek bere semeari ikusmenaren azterketa osoa egitea.

Harvardeko espezialistak oftalmologoari galdetzea gomendatu zuen, seme-alabak ikusmen-arazo hauek dituela nabaritzen baditu gurasoak:

  • Telebistatik gertu eseri edo tablet edo telefono mugikorra bezalako gailuak aurpegitik oso gertu mantendu.
  • Begiak gurutzatzea edo ikusteko edozein zailtasunengatik kexatzea.
  • Urrutiko objektuak identifikatzeko zailtasuna –estrategia bat da “Ikusi, makusi” jokora jolastea ibiltzera ateratzen denean, eta hainbat metrotara dauden objektuak aukeratzea–.
  • Hurbiletik begiratzea eskatzen duten jarduerak saihestea edo baztertzea, hala nola buru-hausgarriak egitea edo liburuak begiratzea. Hori hipermetropia-zeinu bat izan daiteke.
  • Gauzei begiratzeko burua gehiegi makurtzea, begiak estaltzea edo igurztea, objektu bat distantzia ertainera behatu nahi izanez gero.