Aita Ama….. aupas!!!  Nekatuta nago!!! , “Eraman nazazu besoetan” fasean zaudete?

Askotan pentsa dezakegu haurrak adarra jo nahi digula edo gutaz baliatu nahi duela. Alvaro Bilbao neuropsikologoak bere  sare sozialetan  gonbidapen bat egiten die fase honetan dauden gurasoei. Eraman aupas!… entzutean honako 5  gako kontutan izatea. Guk, guraso.eus era ekarri ditugu hausnarketarako baliagarri izan daitezkeela uste dugulako.

1. Laster nekatzen dira


Haur txikiek honako ezaugarri hauek dituzte:
– Zango oso motzak
– Muskulu-masa gutxiago
– Erresistentzia mental gutxiago
Horregatik, azkar  nekatzen dira paseatzen ari garenean

2. Erraz sentitzen dute segurtasun falta


Haur txikiak ez dira seguru sentitzen:
– Leku ezezagunetan daudenean
– Ezagutzen ez dituen pertsonak agurtzen dituzunean.
Eta une horietan babes-leku bat bilatzen dute

3. Ez dituzte beren emozioak erraz erregulatzen


Txikiak direnean, erraz sentitzen dira lotsatuta, azaldatuta, edo  beldurtuta  guretzako ohikoak diren egoeretan:
– Esnatu berritan.
– Aspertuta daudenean
– Gosea edo logura dutenean.
Zugandik gertu sentitzeak bakarrik kudeatzen  ez dakiten emozioak erregulatzen laguntzen die


Hala ere, kasu gehienetan…

Zurekin egotea eta zurekin kontaktuan egotea baino ez dute bilatzen
Gurasoekin kontaktu fisikoa izateak segurtasun-dosi bat ematen die haurrei,

4- eta horrek laguntzen die:


Indarberritzen
Esploratzeko gogoa izaten
Urduri daudenean lasaitzen
Ezezagunekin ere seguru sentitzen


Noski! Ez zaitez errudun sentitu bizkarreko mina baduzu, nekatuegi bazaude edo une horretan ezin badituzu besoetan hartu. Baina ez ahaztu…

5…. laster handiak izango direla:


– Askotan  6 urte betetzean, besoetan hartzeko eskatzeari uzten diote
– 9urte  inguruan ez duzu indarrik izango gainean hartzeko.
– Eta 12 urtebetetzean , ez dute nahi izango, nahiz eta zuk  eskatu.

Nahia Alkorta guraso.eus eko kolaboratzaile eta Sabeletik Mundura egitasmoko sortzaileak honako hau idatzi zuen haurrekin dugun kontaktu fisikoaz.

Kontaktu fisikoaren bidez, haurraren behar guztietatik gertuago egoteaz gain eta bere seinaleak lehenago identifikatu eta asetzeko aukera izateaz gain, prozesu fisiko oso garrantzitsu batean eragiten dugu: mielinizazioan, hau da, nerbio-sistemaren babesean garrantzitsua den prozesua laguntzen da. Nolabait azaltzeko, neuronen arteko konexio-hodien kanpoko geruza sendo eta lodiak garatzen laguntzen dugu, gorputzean zehar igaroko den informazio transmisio egokia bizi osorako erraztuz (eta gaixotasun degeneratiboen aurrean babes sendoagoa sortuz).

Kontaktu fisikoaren bidez, plazera sortzen dugu, bai haurrarengan eta zein guregan endorfina eta oxitozina jarioak areagotuz eta estresa gutxituz. Gorputzaren kontzientzia garatzen ere lagunduko diogu haurrari, noraino den bere eskua, bere hanka… eta oso garrantzitsua den gorputzaren gaineko erabakiak hartzeko gaitasuna ere indartu dezakegu: haurra ikutuko dugun aldiro (pixoihala aldatzean, masaje bat ematean, bainatzean, kilimak egitean, soinean eramateko jartzen ari garenean…) baimena eskatuz eta egingo duguna azalduz eta bere oniritzia jasotzera itxaronez.

Kontaktu fisikoaren bidez haurraren garapen integralean eragiten dugu  eta haurrari beharrezkoa duen kitzikapena ematen diogu.