Haur zaharrenarekin haurdun nengoenean sentitu nuen lehen aldiz nire burua deseroso esparru segurutzat nituen zenbait ingurutan. Haurdunaldi aurretik asko hausnartu nuen ea amatasuna feminista izan zitekeen eta nola… Eta zorionez topatu nituen niretzat arnasguneak izan ziren eta erreferente bihurtu ziren zenbait ama feminismoa bizitzen eta elikatzen. Zorionez diot niretzat amatasuna ez delako inoiz derrigortua izan, ez dut presiorik jasan ama izateko eta erabaki askea izan delako. Zorionez diot oso kontziente naizelako oraindik gure jendartean emakume askok presio etengabea dutelako “ama” izateko eta ama ez izatea erabakitzen dutenek kuestionamendu  eta epaia jasaten dutela (eta maiz oso era bortitzetan).


Niretzat sistema arrakalatzeko eta aurrez egin gabeko hausnarketa zenbait egiteko bidea izan da amatasuna. Sistemaren atzaparrei arramazkaren bat egiteko bidea zenbaitetan.


Amatasun feminista amatasun asketzat dut nik. Amatasun ahaldundua. Amatasun konprometitua eta aldi berean librea. Haurrei aske izateko, berdintasuna eta feminismoa “kutsatzeko” eta jendarte hobe bat eraikitzen lagunduko duen amatasuna.


Feminismoak eta emakumeak * gisa, anitz gisa identifikatzen ditugun bezalaxe amatasunak ere anitzak dira. Eta amatasun feministak beste hainbeste. Ama(T)Asunak podcasta aitzaki hartuta emakume desberdinen ikuspegiak entzunez gozatu eta izugarri ikasten ari naiz.
Feminismoen eta bizipenen ertza desberdinak bakoitzaren prismatik bizitzeko erak baieztatzen dit aurrez nuen susmoa… amatasun batzuk feministak izan dira feminismoez hitz egiten hasi aurretik ere.
Izugarri gozatu nuen Aintzane Muguruza Mendarteri nola aurkeztuko nuen galdetzean “nire amaren alaba” entzutean eta ondoren eman zuen azalpen zabalarekin. Eta bere hausnarketa batek oraindik hotzikara apur bat ere sortzen dit:
Oinarrian hau zioen: etxean feminismoan hezitako nerabe mutil bat izan daiteke bere pribilegioen kontziente eta hauek erabili.
Eta hotzikara sortu zidan batetik garrantzitsua iruditzen zaidalako mezu hau *dena ez da amen ardura* eta feminismoa jendarte osoari dagokion ikasgaia da.


Pandemiak agerikoago egin du hezteko jendarte osoaren beharra dagoela eta baloreetan ere denok gara eredu. Izan zaitezke, eta izan zaitez arren, errespetua, aniztasuna eta berdintasunaren baloreak inguruan landatuko dituen pertsona, ohartu ala ez, uneoro izango baitzara norbaiten eredu.
Arantza sentitzen dut emakume batzuek ama izateagatik beraien burua batzuetan feminismoetan baztertua sentitzen dutela entzutean… Guztiok ama ez bagara ere, denok gara alaba eta.
Zorionez, geroz eta gehiago gara amatasunaz erabakiak hartzeko aukera dugun emakumeak. Zorionez, gutxinaka amatasun biologikoa, edoskitzea eta amatasunaz gozatzearen inguruan ere apurka apurka gehiago entzuten ari gara. 
Anbibalentzia aipatu zidan June Fernandezek eta anbibalentzia uste dut dela egunero uneren batean sentitzen dudana. 
Ez baita erraza feminista izatea jendarte matxista batean eta ez baita erraza ama izatea helduzentrista den munduan. 
Amatasun feministak izan bitez askeak, anitzak eta ahaldunduak.