Arabako Ozeta herrian bi eta bost urte bitarteko haurrak basoan hazteko proiektua dute martxan

Urtebete baino gehiago darama martxan Plisti-Plasta heziketa espazioak; umeei naturarekin harreman estuago bat eman eta haien banakako erritmoa errespetatzen duen pedagogian oinarritzen da ekimena. Alea aldizkarian irakurri dugu erreportajea.

Gune horretan bi eta bost urte bitarteko umeek natura beste modu batera bizitzeko eta bertan hezteko aukera dute. Kiribilore Permakultura elkarteak finantzatzen eta sustatzen du Plisti-Plasta proiektua. Umeak naturan egotearen abantailak azpimarratzen ditu Pedro Ferrero presidenteak: “Oso aberasgarria da haurrentzat naturaren aldaketak bizitzea. Haientzat basoa aldatzen doan heinean, naturarekin harremantzeko era aldatzen da; hau da, espazio berean egon arren, aldatu egiten da eta hori oso aberasgarria da”.

Taldea egunero elkartzen da, 10:00etan, Ozetako kiroldegian eta basoan ematen dute goiza. Umeek eta begiraleen funtzioa betetzen duten ‘bidelagunek’ osatzen dute taldea, eta goizean zehar taldeko jarduerak zein jolas librea garatzeko uneak tartekatzen dituzte. “Haurrek erabakitzen dute nola kudeatu denbora hori, norekin egon; horrela, mundua ulertzeko duten modua eta haien nortasuna garatzen dituzte”. Eta adin desberdinetakoak izan arren, batera egoten dira umeak: “Elkarrekin egoteak aberastasun handia ematen dielako haien arteko harremanei”, dio Ferrerok. “Txikitxoek handiengandik ikasten dute, eredu direlako haientzat eta nagusiek txikiak zaintzen eta laguntzen dituzte”.

Haurren jarraipena

Haurren jarraipena egiteko bilerak egiten dituzte gurasoekin ume bakoitzaren garapenera moldatzeko. Metodologia berritzaile honen emaitzen harira, ikerketak egin dituzte Alemaniako hainbat eskolatan ume horiek lehen hezkuntzara heltzean nola moldatzen diren jakiteko. Ferrerok aipatutako ikerketa horien arabera arreta-gaitasun eta jakin-min handiagoak erakusten dituzte haurrek: “Etxerako lanak egiterako orduan aktiboagoak dira, gatazkak era lasaiagoa batean konpontzen dituzte, sormen handiagoa erakusten dute, eta istripu gutxiago dituzte beraien gorputzaz oso kontziente direlako”.

Jardunean urtebete baino gehiago egon ondoren, ekimenak ondorio onuragarriak ekarri dituela dio Pedro Ferrerok. Astean zehar umeekin ikusitako garapena oso baikorra izan dela dio eta heldu bezala ere oso interesgarria: “Egunez egun naturan egotea, basoak eskaintzen duena jasotzea eta umeek naturarekin daukaten harreman hori bizitzea sekulakoa da, benetan barrenetik sentitzen den zerbait”.

Etorkizunari dagokionean ume gehiago, hezitzaile gehiago eta familia gehiago izatea gustatuko litzaioke Ferrerori. Horrekin batera, Plisti-Plastaren ideiak zabaltzeari garrantzia ematen dio.