Disfuntzio neuro-immunitario bat egon daiteke ekzema edo dermatitis atopikoaren oinarrian. Bi ikerketa talde aritu dira elkarlanean. Alde batetik AEBko Stanford Unibertsitateko ikerlari talde bat, eta bestetik Inserm taldeko ikerlariak. Frantziako medikuntzaren ikerketarako institutua da Inserm.

Dermatitis atopikoa abiarazten duen prozesua zein izan daitekeen argitzeko ikerketa lerro itxaropentsua aurkitu izana uste dute. Ordutik lanean jarraitzen dute gaixoen bizi-kalitatea hobetzeko bide terapeutikoa berriak aurkitzeko helburuarekin.

Jatorri ezezaguneko gaitza

Gaur egun gaixotasun kronikotzat hartzen da dermatitis atopikoa. Gaixotasun alergiko bat da, eta oraingoz antiinflamatorioak erabiltzen dira sintomak arintzeko.

Espezialisten ustea da faktore genetikoek ere eragiten dutela gaixotasunean, baina ez horiek bakarrik. Gaixoen azalak dituen babes neurrietan eragiten du disfuntzioak antza, eta hala sortzen da dermatitis atopikoaren garapena.

Gaitza gero eta ohikoa dela azaldu du Jabier Agirre pediatrak ere. “Argi dago dermatitis edo ekzema atopikoaren osagai immunologikoa. Alergietan gertatzen den bezalaxe, gorputzak modu gehiegizkoan erreakzionatzen du, substantzia narritatzaileekin harremana izan ondoren, ingurumeneko estimulu jakin batzuen kontra edo baita ere estresa moduko baldintza emozional txarretan”.

Gurasoetako batek dermatitis atopikoa duenean seme-alabek ere gaixotasun hori izateko portzentajea oso handia dutela dio. “Umeen %60ak senideren bat edukiko du, lehendik, gaitzak jota. Esan behar da, dena den, gaixotasuna ez dela inolaz ere kutsatzen pertsona batetik bestera”.
Haurtzaroan agertzen da gaixotasuna, gehienetan. “Dermatitis atopikoa bizitzako lehenengo urtean hasten da kasuen %60an. Bi eta bederatzi hilabete artean, normalean. Eta kasuen %85 aurreneko bost urteen barruan”.

Sintomak ez dira batere atseginak. Dermatitis atopikoaren barruan ere mailak eta mailak daude, baina orokorrean gaixoek izaten dituzte azal lehorra, mina, azkura, nonahi eta noiznahi agertzen diren orban gorriak…eta abar.

Ikerketa lerro itxaropentsua

Esan moduan oraindik guztiz identifikatu gabe dago patologia honen mekanismo zehatza zein den. Faktore abiarazleak ere ez daude batere argi. Hala ere, urteetan zehar egindako behaketei eta azterketei zientifikoei esker hainbat ondorio atera dituzte ikerlariek, eta ikerketa askotariko diziplinak kontua hartuta egitea ezinbesteko ikusten dute. Immunologia, neurobiologia, eta dermatologia klinikoa uztartu beharko dituzte.

Azken ikerketetako emaitzek ondorioztatu dute, bestalde, gero eta handiagoa izan gaixotasunaren larritasuna gero eta handiagoa dela gaixoen odolean aurki daitekeen neuropeptido zein mastozitoek dituzten entzima kopurua. Neuropeptidoak neuronek bidalitako mezulari kimikoak dira, eta mastozitoak immunitate-zelula handiak.

Bi ikerlari taldeek aztertu dutena da ea elkarrekintzarik dagoen aktore horien artean, eta Nature aldizkarian argitaratu zuten ikerketaren emaitza 2019ko urrian. Zailtasunak zailtasun lanean jarraitzen dute.

Erreakzioaren abiarazleen bila

Inserm taldeko Nicolas Gaudenziok gidatutako taldean dermatitis atopikoa duten animaliekin egin dute lan. Konturatu dira mastozitoen eta neurona sentsorialen arteko pilaketa ematen dela dermo mailan, eta unitate horiek gai direla akaroen presentzian, adibidez, alergenoak detektatzeko eta erantzun alergiko inflamatorioa bat martxan jartzeko. Hala, alergenoei bereziki sentiberak diren unitate neuro-immuneen presentzia identifikatu dute, eta hori izan daiteke erreakzio alergiko goratua azaltzen duen faktorea.

Aurkikuntza honen faktore interesgarriena da osasuntsu dauden indibiduoetan ere ematen dela unitate horien presentzia. Hala, askotariko hipotesiak zabaldu dira, orain, ikerlarien artean. Organismoaren defentsa-mekanismo bat dira unitate horiek guztiak, baina beraien funtzionamendu egokia aldatu egiten da dermatitis atopikoa duten gaixoen kasuan?

Nicolas Gaudenzioren hipotesi nagusia da. Hain zuzen ere, unitate horien arteko lotura molekularrak aztertu nahi ditu modu horretan elkarrekintza egoki hori oztopatzen duten molekulak identifikatzeko.

Unitate horiek badira erreakzio atopikoaren mekanismo abiarazleak baliteke gaixoen bizitza-kalitatea hobetzeko modua aurkitzea. Lotura zein den identifikatzea eta lotura hori gutxitu dezakeen molekulak zeintzuk diren aurkitzea garrantzitsua litzateke.

Argazkiak: Pumatokoh