Genitalak bizitzaren zentrotik aterako bagenitu?

Genitalak izango balira emakume edo gizon egiten gaituztenak, zakil handikoak gizonago lirateke eta bulbaren kolore, ile kantitate edo  ezpainaren zabaleraren arabera neurtuko litzateke gure emetasuna.

Ni  emakumea naiz txikitatik (oroitzapenak ditudan unetik) hala sentitzen dudalako, ez nuen eraba- ki hori nik hartu; sentitu nuen, puntu. Bulba duten mutilak eta zakila duten neskak definitzeko modu ugari egon arren, guztiak ez dira egokiak: “Emakume izan nahi duen gizona da”, “Neska zen, bainagizon bihurtu  zen operatuz”…

Ez,  ez eta ez.  Gizon eta emakume hauek, beste guztiok bezalaxe, txikitatik sentitzen dira sexu bate- koak edo bestekoak, neska ala mutil direla sentitzen dute, nahiz eta jendarteak kontrakoa ikusi, genitaleibegira soilik gaudelako. Transexualitatea ez da  pertsona hauen ezaugarria, gure gizartearen ezaugarria baizik, neska eta mutil hauen inguruak (senitartea, eskola, herria, mundua) bere sexu identitatea eta genitalak bat  ez etorri arren, neska ala mutil sentitzen direla ulertu eta onartu arte bidea egin behar delako, luzeegia gehienetan. Gure sexu-identitatea, neska ala mutila garen, haurtzaroan deskubritzen da  eta egonkor mantenduko da. Aldakorra izango da,  ordea, gure emetasun edo gizontasun hori azaltzeko modua.

Hau ulertzeko hezkuntza ezinbestekoa da. Material berriak sortzen ari dira, bai gelatan lantzeko, baita etxean gaia jorratzekoak ere. Adibide gisa abenduan argitaratutako Ni Nerea naiz, Nerea Garciak alabaren historia ipuin baten bidez kontatzen duena. Liburu honetan Emaizeko kideak bidelagun izan gara, ikuspuntu sexologikoak pertsonen arteko aniztasuna ulertzeko tresnak ematen dizkigulako.

Zakila duten neskak eta  bulba duten mutilak nonahi eta noiznahi izan badira ere, azken urteetan errealitate hau eta ezagutzera emateko esfortzuak biderkatu dira. Adibide gisa urtarrilean  zehar Chrysallis EH elkarteak haur-transexualitatea kalean ezagutarazteko martxan jarritako kanpaina dugu, Badira zakila duten neskak eta bulba duten mutilak lelopean. Haur transexualen familiek osaturiko elkarte honek ume hauen bizitza hobetzea du helburu, egoera hobeto ezagutuz, egun pairatzen dituzten oztopoak gutxitu eta edozein umeren moduan bizitzeko.

Kanpaina honen kontrako erasoak izan dira. Autobus markesina batzuk apurtu eta margotuta agertu dira Gasteizen eta Iruñan, besteak beste, eta talde ultraerlijioso batek fiskaltzari eskatu dio Chrysallis EH elkartea adingabekoen kontrako ustelkeria delituagatik salatzea. Hauek guztiek genitalei egin diete so,  ustelkeria gorputzean eta genitaletan balego bezala eta ez  guztia begi zikinez begiratzen duten pertsona horiengan.

Erasoak izan badira, askoz handiagoa izan da jasotako babesa. Gure gizarteak gero eta argiago du transexualitatea ez dela “moda” edo “gaixotasuna”. Guztiok merezi dugu errespetu berdina.

Maider Garcia de Vicuñak Emaizeren izenean idatzia Alea aldizkarirako